De verboden stad

Wandelen door de hutongs naar de verboden stad geeft ons zicht op een Beijing vol bedrijvigheid. Eerst kijken we in ons straatje bij de internationale school naar de ochtend gymnastiek. Een paar 100 kinderen staan op het schoolplein en op het dakterras collectief oefeningen te doen. Keurig opgesteld in rijen terwijl een paar kinderen op een podium alles voordoen. Dan lopen we verder en halen broodjes. Robin is aan het protesteren dat ze het brood niet lekker vind, ze heeft pech en zal het er toch mee moeten doen helaas. Verder door de stad lopend komen we langs van alles. Dit is een stad vol tegenstellingen. Dikke mercedessen en audi's en mensen op kapotte bakfietsen. Schoenen voor 30 yuan (3 a 4 euro) maar ook winkels met dure merkkleding. Een waterijsje in de hutongs is 2y, een mac flury 11y.

Maar we gingen naar de verboden stad en die vonden we ook. We hebben een audiotour geboekt waarmee we lekker door de stad konden lopen en het ding reageert op de locatie waar je bent zodat we keurig in het Nederlands alles uitgelegd kregen.


Wat een protserig geheel is die verboden stad. Wij vonden de kleine gebouwen het mooist maar de Chinezen stonden te dringen om vooral de kolossale gebouwen van de keizer te kunnen zien (en om met Robin op de foto te gaan). Robin heeft een leuk ringetje gekocht, er mogen alleen heeele kleine souveniertjes mee in de rugzak :-)


Robin vind de aandacht helemaal niet leuk en we moeten haar zo nu en dan echt beschermen omdat ze haar zo op willen tillen om op de foto te zetten.
Maar een draakje aanraken omdat het geluk brengt wil Robin dan wel best proberen.



Na de verboden stad dachten we in een park wat te gaan drinken maar parken in China schijnen er niet te zijn om met kindjes in te spelen. Op het gras mag je niet komen, er staat een hek omheen. Dus toen maar door naar het plein van de hemelse vrede. Heeel harmonieus met overal bewaking en mannen met brandblussers, ook geen feest met een kleuter. Wij met het portret van Mao op de foto en toen hebben we ons in de metro gewaagd. Dat vond Robin leuk, kiekeboe spelen met een jongetje dat in dezelfde coupe zat.


Het is best een uitdaging om de weg te vinden maar eigenlijk is het dan weer best simpel. Een enkeltje kost 2yuan(20 cent) en dat kopen ee bij het loket, en de metro is supermodern. Lekker duidelijk als de metro in Londen. Ze roepen alles in het engels om en het scheelt een hoop lopen.

Omdan we morgen met de nachttrein naar pingyao willen moesten we een treinkaartje kopen. Op een station waar niemand Engels spreekt . Feest! Maar met het point-it boekje en de lonely planet gids waarin de woorden donderdag, pingyao en avond in het chinees stonden en het plaatje van een bed in een treincoupe zijn we toch in staat gebleken om treinkaartjes voor de slaaptrein te boeken. Enne, donderdagmorgen weten we of we ook op de juiste plaats van bestemming zijn aangekomen of dat we in Mongolie zitten :-)

Toen kwamen we een groooote supermarkt tegen en wij zijn dol op buitenlandse supermarkten. Vooral de vlees en visafdeling is vaak leuker dan de dierentuin. We troffen : schildpadden, kikkers van wel 15cm, kreeften, veeeeel vissen en hele grote schelpen. Vooral de kikkers waren indrukwekkend.





Verder hebben we van die potten noodles voor in de trein gekocht met eetstokjes natuurlijk. En in de trein is gekookt water en zo maken we dan een maaltje.

Omdat het ons niet lukt om gratis wifi in het chinees te begrijpen (we komen nooit verder dan de inlogpagina helaas) hebben we gister maar een simkaartje gekocht. We kunnen best het verslag lokaal bewaren ipv posten maar onze hotelboekingen lopen via het www en daar moeten we wel eea in wijzigen. Vanaf gister zijn we dus toch online.

Het eten bevalt tot dusver goed. In de buurt van ons hotel struikel je over de eettentjes en Anouk en Erik vinden dat leuk maar Robin lust ineens de simpelste dingen als noedels niet meer. Gister maar een meloen gekocht die ze wel lekker vond en vandaag heeft ze wel rijst met wat bloemkool gegeten. Ach, ze zal er wel aan wennen denken we maar.


Dit was onze update weer. We zijn inmiddels ook naar de Chinese muur geweest maar daar volgt meer over nog.
Groet vanuit een zonnig, 30graden en lekker winderig Beijing.
En we kunnen nog steeds onze eigen blog niet zien dus helaas geen reacties op opmerkingen.
Anouk, Erik & Robin

Location:Beijing, China

Aankomst Beijing

Ook het tweede deel van de vlucht verliep probleemloos. Robin heeft de vlucht grotendeels slapend doorgebracht en werd net voor het inzetten van de landing wakker.



Na door de Douane te zijn gegaan en geld gepnd te hebben zijn we bij Kfc wat gaan drinken om te kijken hoe internet hier werkt. We weten het nu nog niet want alle free Wifi is in het chinees en we komen er iet achter hoe het werkend te krijgen. Geen chinees die ons kan helpen hiemee ook :-(
Vervolgens op naar de taxistandplaats. Daar bleken we een hele rij chinezen gepasseerd te zijn die netjes in een rij opgesteld stonden. Oeps, foutje. Volgende uitdaging was het aan een Chinees sprekende taxichauffeur aangeven naar welk hotel we toe wilde. We kwamen tot een prijs en werden na tig keer foutrijden in een straat gedropt. De straat lag open en het verkeer stond vast. Ze wees naar vooruit en rechts dus toen zijn we maar gaan lopen en vonden na een paar minuten ons hotel. Na een korte opfrissing en twee uurtjes slaap was het tijd om even de stad in te lopen.

Ons hotel ligt middenin een Hutong, dit zijn oude wijken rond het midden van de stad. Auto's kunnen hier nog net doorheen rijden maar passeren is er niet bij. Als we een paar honderd meter de straat doorlopen komen we bij de drukkere verkeerswegen met allerlei winkeltjes.


We zijn begonnen een beetje rond te lopen om de stad op ons in te laten werken. En eindigden bij de mac voor een ijsje.

Anouk, Erik & Robin

Location:Beijing

Tussenstop Moskou

Met een voorspoedige vlucht vanuit Amsterdam kwamen we op in Moskou aan voor een tussenstop van vier uur. Op dit eerste stuk van onze reis had Robin al een metalen koffertje met speeltjes van de stewardess gekregen waarmee zij zich de hele vlucht goed heeft vermaakt. Op het vliegveld moesten we onze schoenen uitdoen, riemen af en werden we gefouilleerd. Zelfs Robin moest eraan geloven maar die sprong meteen in de juiste houding :-) ze zei dat ze anderen het ook zo had zien die, hihi. Zo kom je er zeker meid. Na de aankleedactie hebben we even rondgekeken op de luchthaven en zijn daarna een hapje gaan eten. Er zat niet echt een restaurant waar we blij van werden dus toen hebben we ons maar op een hamburger met friet gestort. Niet echt een succes maarde ergste honger was gestild.

Tijdens het wachten bij de gate op onze vervolgvlucht naar Beijing konden we al vast wennen aan hetgeen ons te wachten zou staan. Wat doet een chinees bij het zien van een blond meisje? Hier volgt de uitleg : Robin lag lekker met de DS languit op de grond maar toen kwam er een groep Chinezen aan en die verzamelden zich om Robin. Ze werd zonder er erg in te hebben het middelpunt van allerlei fotograven en ook nog een video. Toen ze het doorkreeg klom ze maar snel bij Anouk op schoot. Het zag er als onderstaand uit.


Anouk, Erik & Robin

Location:Moskou