Hiking Tiger Leaping Gorge (wandeling op 30/31mei)

Het was weer vroeg opstaan (half 7) om vanuit Lijiang te vertrekken naar de kloof voor onze trektocht. De was die we de avond ervoor gedaan hadden was gelukkig net droog dus die hebben we nog snel in de rugzakken gepropt voordat we de rugzakken in het bagagehok gedropt hebben in ons hostel. De komende twee dagen moeten we het even met de inhoud van een dagrugzakje doen. Er gaan meer mensen uit ons hostel naar Tiger leaping gorge (een kloof met een rivier erdoor) gaan en iedereen geniet nog even snel van een ontbijtje voordat de chauffeur zich meldt en we hem volgen naar de bus.

Onderweg hossen we door de bus want er wordt gewerkt aan een route voor een snelle trein of snelweg. Daarvoor moet alles wijken en Robin weet alle voertuigen ui Bob de Bouwer aan te wijzen. Al dat werkverkeer heeft de weg echt goed kapot gereden en soms moeten we wachten tot zo'n monstervoertuig de weg vrij maakt. Het is een wonder dat de assen van de bus er nog goed onder zitten.

We kopen bij een stop nog een lekkere zak aardbeien en na een busrit van een uur of drie konden we aan onze "wandeling" beginnen. Door de lange bustocht is het helaas al erg warm (35 graden) geworden voordat we aan het eerste en ook steilste stuk konden beginnen. Een "aangename" klim van 800 hoogtemeter. Vol goede moed gaan we in de brandende zon op pad. Vanaf het begin lopen we met een stuk of 12 personen verspreid in groepjes. Zo langzamerhand sluit bij ieder groepje een chinees met een ezel aan. Het is echt afzien in de hitte zo stijgen zonder een beetje schaduw en na het eerste stuk dapper per voet te hebben afgelegd is Robin verder gegaan per ezel naar het hoogste punt van onze route (2,7km).





Anouk heeft het later ook voor gezien en ook zij gaat fijn op de ezel verder.


Wat een superdieren zij het toch ;-) want voor ons zien we een Australische een ezel bestijgen en ook een Chinese gaat het zadel in. De ezeldrijvers zien dat iedereen stuk is want we moeten een klein kapitaal betalen. Bij een pluk bomen moeten we van de ezels, die moeten ook even bijkomen en wij drinken lekker wat en smeren nog een laag zonnebrand. De aangeboden wiet slaan we maar af.


Dan gaan we verder het steilste stuk op, 28 bochten over rotsen en dat is vanaf een ezel ook best werken hoor. Inmiddels betrekt de lucht en gaat het onweren. Er valt een enorme stortbui over ons heen en Erik loopt met de tas met regencapes een stuk achter Robin en Anouk die dus drijfnat regenen. Onze ezelman vindt de regen wel fijn en trekt zijn shirt uit om even te douchen ;-) Bij het hoogste punt aangekomen nemen we afscheid van de ezels en lopen we nog twee uur verder naar het guesthouse "tea horse". Gelukkig is de regen en het onweer gestopt. We twijfelen of we daar gaan overnachten of nog twee uur verder lopen naar het volgende. We besluiten te blijven met Robin haar nieuwe vrienden Michiel en Michiel.


We hebben overigens een kamer met een enorme spin in de badkamer, hij is zo groot als een hand maar schijnbaar ongevaarlijk. Volgens de eigenarese van het hostel komen ze naar binnen ivm het regenseizoen. De foto is niet zo scherp maar gepaste afstand vond Anouk noodzakelijk bij het maken van de foto.


Anouk en Robin wassen toch hun haar maar niet onder de douche, dan moet je namelijk je ogen dichtdoen bij het spoelen van je haar en dan kun je het monster niet in de gaten houden. Gelukkig houd hij niet van water en als je spettert met de douche dan verstopt hij zich echter het toilet.


We eten gezellig met een groepje en om half negen duiken Anouk en Robin hun bed in. Morgen vroeg op om voor de hitte begint de laatste 9km te lopen.







De nacht is zo voorbij, de wekker gaat om 6 en het is net licht en het miezert. De bergtoppen liggen in de wolken en het is erg verleidelijk om nog een onder het dekbed te kruipen maaaaaar dat doen we niet. We ontbijten met pannekoeken en gaan in de regen op pad.


We lopen maar in onze fleecejacks, met een regenponcho wordt je alleen maar nat van het zweten. De eerste 1,5 uur gaan we in goed tempo en dan komen we bij het volgende guesthouse waar we een lekkere koffie en thee bestellen. Adembenemend uitzicht en grappig detail dat de toilethokjes kijken over de bergen.


We gaan weer op pad en klauteren als klipgeiten verder. Wat een natuur zeg. Soms hoge cactussen met prachtige bloemen, dan weer loop je tussen de varens en we klimmen over een waterval.












Onderweg komen we ook nog bij een huis waar ze net een varken aan het slachten zijn en Robin wil gaan kijken. Dat doen we toch maar niet maar de biggen hier hebben wel een lekker hokje.


De complimenten voor onze kanjer want Robin heeft de tweede dag zonder een klacht 9 kilometer gelopen naar het eindpunt van de tocht, wat is het toch een dappere doorzetter. Als we bijna beneden zijn struikelt Robin en valt ze wat een paar schaafwondjes oplevert maar een oreo koekje maakt een hoop weer goed.


Beneden aangekomen kopen we een buskaartje en moeten we nog een paar uur wachten tot de bus gaat. Zo langzamerhand loopt het hostel waar we op de bus wachten vol en Robin vermaakt zich prima met de mensen die we de afgelopen twee dagen ontmoet hebben.

Erik gaat nog even met een van de Michielen op pad om de rivier van dichtbij te zien.


Robin heeft energie voor tien, maar op de terugreis in de bus valt ze toch in slaap. Helaas moest Robin de hele reis van 3 uur hobbeldebobbel op schoot.

Bij terugkomst in Lijiang hebben we onze tassen verhuisd van de bagagruimte van het PanBa hostel naar een kamer bij de buren en toen zijn we snel wat gaan eten. Erik vond het eten heerlijk, Anouk en Robin gruwelden ervan en hebben 's avonds maar een appeltje genomen. Onze onderkomen had wel heel luxe een bad en een douche dus Robin heeft heerlijk in de badkuip gedobberd terwijl Anouk en Erik konden douchen (zonder spinnen dit keer).
Hier het kaartje van onze tocht.



Even wat achtergrond info:
De Tiger Leaping Gorge is een van de diepste kloven ter wereld. Over 15 kilometer stroomt de rivier tussen twee bergen van 5,6 en 5,4 km hoogte van het sneeuwgebergte. Erg spectaculair zijn hierbij de kliffen van 2 km hoogte waar de rivier onderlangs stroomt.

Meer info is te vinden via de volgende link:

Tiger Leaping Gorge



Anouk, Erik & Robin

Location:Lijiang, China

Reisdagen aankomst in Lijiang

Vanmorgen stonden we in het hostel gereed toen er bij het personeel paniek uitbrak. De chauffeur zou er om 8 uur zijn om ons naar het vliegveld te brengen maar het regende en de ochtendspits was chaos. Geen chauffeur te bekennen dus omdat hij in de file vastzat. Wij zijn met een van de dames de straat op gegaan om een taxi te pakken te krijgen, ons vliegtuig ging immers om 10:30. Geen taxi te krijgen natuurlijk maar toen dook om iets voor half negen de chauffeur toch op. Wij snel de auto in en hij door allerlei weggetjes de file omzeilen en om 9 uur stonden we dan toch op het vliegveld. Gelukt. 's middags werden we in Lijiang keurig op het vliegveld opgepikt en bij ons hostel gedropt.

Dit deel van China is het China zoals wij het ons voorgesteld hadden. Veel landbouw, geen hoogbouw en overal leuke tempeltjes en rijstveldjes. We zitten in een leuk super toeristisch maar ook zeer relaxed stadje LiJiang met allerlei middeleeuwse straatjes die we vanmiddag ontdekt hebben. Robin is blij dat er ook een dvd kamer is en ze heeft een uur op een stapel kussens Disney liggen kijken terwijl wij de vervolgroute bedacht hebben.

Hier anderhalf uur rijden vandaan is een mooie rivier en daar gaan we morgen heen. 's morgens met de bus erheen en dan wandelen we morgen omhoog en willen we boven op de berg overnachten. De dag daarna weer afdalen en dan gaan we weer terug naar Lijiang. Ons hostel zat volgeboekt voor die nacht maar we zijn bij het buurhostel wezen informeren en we kunnen daar terecht. Dat is een splinternieuw hostel en niemand spreekt engels. Er werd ons een supersjieke kamer getoond met een kingsize bed en een inloopdouche waar je in kan dansen. Vroegen we de prijs en moesten we minder betalen dan in ons hostel wat. Toen liet hij nog een andere kamer zien met nog een extra dubbel bed, ook 150yuan. Volgens ons kan hij alleen 150 in het engels zeggen. We kijken er al naar uit over twee dagen daar te slapen.
Net even de was gedaan zodat we ook weer fris en fruitig ruiken en Erik heeft gister ook nog een nieuwe broek gekocht. Heel handig namelijk om in China er achter te komen dat je enige lange broek helemaal doorgesleten is. Jammer genoeg vind hij geen afritsbroek maar wel eentje met de bekende "zakken aan de zijkant" want dat is lekker handig voor de paspoorten op een reisdag.

Nu hebben we in de dagrugzak wat verschoning voor de nacht en een warme trui, zonnebrand en muggenspul ingepakt en onze rugzaken blijven in het hostel als we "op Hike" zijn. We zijn wel benieuwd hoe het met Robin zal gaan want het is toch zo'n 8km lopen. Maar we hebben een plan B, als het niet goed gaat blijven we bij het eerste hostel dat we zien en gaan we gewoon de volgende dag dezelfde route weer terug.

Vandaag helaas even geen plaatjes want de kaartlezer om de foto's op de ipad te krijgen zit al ingepakt. Tot over 2 nachten als we in ons nieuwe sjieke kamertje trekken.


Anouk, Erik & Robin

Location:Lijiang, china

Panda base. 27-5

Vanmorgen was het vroeg opstaan voor het hoogtepunt van ons verblijf in Chengdu, het bezoek aan het Pandacentrum. Om kwart voor acht staan we klaar om met een busje van het hostel en de gids naar het pandacentrum te gaan.








In China bestaan drie centra waar getracht wordt om de met uitsterven bedreigde reuzenpanda te fokken. We moeten er vroeg zijn want deze beesten houden niet van warmte en in de loop van de ochtend trekken ze zicht terug voor een wel erg uitgebreide siësta. Voor het comfort van de beesten zijn de binnenhokken volgehangen met airconditioners, zo'n 6 per hok terwijl wij drieën het samen met een moeten stellen op onze kamer ;-)

We hebben een erg leuke wandeling door het pandacentrum. Bij aankomst moeten we een stuk een heuvel oplopen door een mooi aangelegd park en het is erg vochtig. Flink zweten tijdens de wandeling. Eerst komen we langs de keuken waar pandacake gemaakt wordt. De panda's eten bamboe, fruit en daarnaast krijgen ze een soort cake zodat ze optimaal de beste voedingsstoffen binnenkrijgen. Dan gaan we door en komen we bij de eerste panda's. De dieren zitten in ruime buitenverblijven met heel veel groen en ze doen eigenlijk weinig anders dan bamboe eten. We komen langs verschillende verblijven en de panda's trekken zich niks aan van alle aandacht. Het is best rustig in het centrum en we kunnen alle panda's fraai op de foto zetten. De jonge panda's worden over een paar weken verwacht dus de kraamkamers zijn nog leeg. De couveuses staan wel al klaar voor als een panda jong door de moeder niet goed verzorgd wordt. Er is menig kind ter wereld wat minder goed verzorgd ter wereld komt dan de panda's hier.
na een paar uur zijn. We klaar en vertrekken we weer naar het hostel.

's middags willen we nog even de stad in maar we komen weer tot de conclusie dat dit geen fraaie stad is. Onderweg zien we een van de vele fitness apparaten die hier op straat staan en er spelen wat kinderen.





We gaan er heen en het zijn wat meisjes van een jaar of 8. Het ijs is snel gebroken en Robin vermaakt zich met de meiden. Na een tijdje willen wij verder en de meiden lopen een stuk mee. Dit ontaard in een ren en vliegpartij van 5 meisjes over het voetpad. Robin doet verwoede pogingen tikkertje te spelen maar de meiden snappen niet dat ze dan ook de tikker moeten zijn. Lol hebben ze wel en daar gaat het om. Dan gaan wij rechts en zij links met een luid goodbey!! We nemen de bus naar een shoppingmall, lekker koel en lang leven de Dairy Queen.


Heerlijke ijsjes en een lekkere zitplek. Dan gaan we de Carrefour door, die supermarkt kennen we natuurlijk uit Frankrijk en zelfs de indeling is als in la France. Inclusief franse wijn :-)

Dan terug naar ons hostel waar we een lekker tafeltje met stoelen in de tuin uitzoeken. Er zij 2 zweeds/thaise kindjes waar Robin mee gaat spelen. Ze renen lekker rond totdat ze de pooltafel ontdekken. De Chinese studenten vinden de 3 kinders (twee donkerbruin thais uiterlijk en ons blonde exemplaar) helemaal super. Ze spelen met ze helaas gaan de andere kindjes dan weg. We eten maar in het hostel al wil Robin graag naar het restaurant waar we gister aten. Maar Robin treft het, de vorige eigenaar van het hostel komt met zijn dochters binnen. Robin is inmiddels op de hoogte hoe je het aan moet pakken en ze vraagt of ik wil vragen of ze willen spelen. De dames zitten meteen aan de tafel met de klei van Robin. Anouk vraagt in het engels hoe de jongste (6jaar) heet en ze antwoord keurig. Robin verteld ook in het engels hoe ze heet en ze spelen verder. Robin is ineens in een dag tijd over haar verlegenheid heen en durft al wat woordjes engels te zeggen. Hoe oud ze is en hoe ze heet. Robin gaat lekker het hele hostel door. Even alleen via allerlei gangetjes naar onze kamer om yoghurt te halen doet ze zo.
We zijn apetrots dat ze zich zo goed aanpast, het is toch best lastig dat er zo weinig kindjes zijn en dat ze dan ook nog een andere taal spreken.

Nu hebben we net de as ingepakt omdat we Maandag naar Lijiang vliegen.


Anouk, Erik & Robin

Location:Chengdu, China

Chengdu verkennen. 26-5

We hebben lekker tot een uur of 9 geslapen en na een frisse douche zijn we het hostel eens gaan verkennen. Het ziet er leuk uit en is relatief rustig (wat is rustig in een stad met 4 miljoen inwoners?) De stad zelfs is druk, het lijkt zelfs drukker dan Beijing, en we zitten met onze kamer op 4-hoog aan de straatkant dus we hebben 3dubbele ramen om het verkeer een beetje buiten te houden. Wel een lekker badkamertje en we hebben zelfs een koelkastje. Ook een magnetron overigens maar daar zien we het nut niet echt van in.
Deze morgen zaten we om 5:30 in de taxi en reed er een open pick-up truck naast ons. In de open laadback stukken vlees, minstens afkomstig van 3 koeien. En bovenop heel geestig een kleine ventilator. Het vlees schudde lekker door de bak. Gruwel, alleen vrezen we dat we het gewoon ergens op ons bord zullen aantreffen.








In het hostel zijn we eerst een een vlucht naar Lijiang gaan zoeken op internet. Goedkoopste vlucht is €127,- pp en Anouk informeert eens in het hostel en dan kunnen we voor gemiddel €80,- pp. Keus is snel gemaakt want de vlucht die het hostel kan boeken gaat ook nog eens om 11:30 ipv om 07:00. Trein/bus duren ruim 20 uur en dat vinden we te lang. Dus snel ticket geboekt en aanbetaling gedaan, zo even geld pinnen.

Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een tempel die op de kaart stond. De tempel hebben we nooit gevonden maar we kwamen wel een leuk wijkje in tibetaanse stijl tegen. We komen gebedsmolens tegen en draaien een ronde. Dat is bekende kost uit Nepal.


Inmiddels zijn we aardig oververhit geraakt en we veroverden een plekje bij een theehuis. Dat is echt veroveren want de locals bestellen een potje thee en blijven vervolgens gewoon uren zitten terwijl ze de gratis kannen kokend water laten aanrukken en alle plekken bezet houden. Vervolgens gaan ze met dat water ook noedels klaarmaken terwijl ze kaarten, voor Nederlandse begrippen gewoon gênant.


We hadden duidelijk de verkeerde thee besteld want ipv een pot thee met drie koppen krijgen we een mini thee ceremonie met een theepotje waar nog geen echte kop thee inpast met drie kopjes kleiner dan een eierdopje:-)


De serveerster komt water opgieten en overgieten en afgieten en nogmaals overgieten en afgieten voor we ons eerste eierdopje krijgen. En dat terwijl Anouk juist thee per liter drinkt ;-). We hebben heerlijk gezeten aan onze poppenthee met onze extra kan kokend water en Robin speelt nog wat met twee kindjes.


Dan aanvaarden we de terugweg al hebben we geen idee waar we zitten. We zwaaien wat met onze plattegrond maar niemand snapt er een biet van. Mmmm, waar zitten we in vredesnaam. Op de kaart staat een tibetaanse wijk maar dan moeten we bij een rivier zitten en dat klopt niet. We vragen minstens 5 maal waar we zitten al wijzend op de kaart maar antwoord ho maar. We gaan maar gewoon lopen en worden dan aangesproken door een meisje die ons al zag zoeken. Laten we nu bij de tempel te zijn geweest die we nooit gevonden hadden. Meestal zijn we reuze handig met een kaart maar als alle oriëntatie mbt straatnamen zoek zijn gaan we echt de mist in. De tempel laten we zitten, inmiddels hebben we genoeg tempels gezien

We blijken dus op 2km van ons hostel te zitten. Onderweg gepinned en in het hostel zijn we op een bankje in de tuin neergeplofd. Robin heeft een step ontdekt en scheurt door de tuin.


Plots komt ze aan en zegt dat ze "de mevrouw met de bril" gezien heeft. Tsja, welke mevrouw met bril? Die Duitse of Nederlandse en is ze ouder of jonger dan wij en wanneer zag ze haar nog meer.

Het blijkt de moeder van Cathelijne te zijn waar ik nog steeds de naam niet van weet. We besluiten weer samen te gaan eten en vragen in het hostel om een leuke tip. We krijgen een supertip en hebben een erg gezellige avond met heeeeeerlijk eten.
We eten hotpot. Er is een vierkante tafel met een gat in het midden en een frituurpan daarin. In de ene helft van de pan zat boulion(de niet hete variant), in de andere helft olie met heeeeeel veel pepers(de spicy variant). We moesten mee om allerlei schaaltjes met ingrediënten uit te zoeken al wisten we nog steeds niet wat de bedoeling van het geheel was. Door erg hulpeloos te kijken kwamen de hulptroepen op stoom. Ieder krijgt een flinke bak met zoetige olie. Daarin gaat vervolgens een eetlepel of 4!!!! knoflook, 2eetlepels zoete stroop, flink wat verse koriander en een thee lepeltje wit spul en nog wat scheutjes uit allerlei bakjes. Onze dipsaus is klaar. Vervolgens krijgen we allemaal een keukenschort om zodat we kunnen kliederen.


Dan worden onze ingrediënten een beetje verdeeld over de twee bakken om te frituren of te koken.


Groenten, vlees, vis, er gaat van alles in. Robin stort zich maar op een soort oliebolachtige cakejes. Het eten is wisselend heet of niet heet en alleen de tofu in de boilion smaakt nergens naar. Robin is er al snel klaar mee en ze krijgt een lolie. Net als de chinese kinders gaat ze op onderzoek uit en we zien haar met twee meisjes het restaurant in en uitsprinten.





Dan komt ze weer binnen met kauwgom, ze wordt volgestopt met zonnenbloempitten en heeft dikke pret. Dan ineens komt ze met een kwart watermeloen binnen met de mededeling dat haar handen al gewassen zijn :-)


Ze heeft een topavond terwijl wij lekker eten. Als we klaar denken te zijn met eten krijgen we soepkommen overhandigd en wordt er boullion opgeschept. Daarna komt er ook nog een toetje in de vorm van bakjes jelly met stukjes fruit. Dan ploffen we bijna. De rekening is beschamend laag. We eten voor 16 euro met biertjes erbij zo uitgebreid met zij 6-en.


Toen op naar het hostel waar we nog even lekker in de tuin wat drinken en dan nog een hostel boeken voor Lijiang.

Enne, Chengdu is gewoon een grote stoffige luidruchtige stad dus daarover weinig te vertellen en weinig foto's.

We konden vandaag een paar minuutjes bij onze eigen blog en hebben een paar berichtjes kunnen lezen. Daarna viel helaas de toegang weer weg en is het blog weer onbereikbaar.

Senna, leuk om je bericht te lezen.
Evy, goed dat je mag afzwemmen en ook groet aan je oma
Tim en Lieke, veel plezier in Turkije


Anouk, Erik & Robin

Location:Chengdu

In de trein. 25-5

Vandaag hebben we een reisdag,


met de slaaptrein naar Chengdu om de panda's te gaan bekijken. We slapen lekker uit in de veronderstelling dat we alle tijd hebben. De supermarkt bezoeken, de tassen inpakken en ontbijten moet toch makkelijk lukken voor 12 uur zou je zo denken maar als je alle tijd denkt te hebben kom je juist tijd te kort. We pakken de tassen in, dat vindt Robin nooit leuk want ze wil helpen maar van ons moet ze overal afblijven omdat we anders niet meer weten wat waar zit. Dan nemen we een lekker ontbijt in ons hostel en dan geven we meteen even een tijdschrift en een boek door aan Myrthe.

We gaan naar de supermarkt om eten en drinken voor de treinreis in te slaan en we vinden bruinbrood en een soort ontbijtkoek en ook cakejes. Het vak met yoghurt doen we ook nog even aan en we kopen een exotische vrucht. Dan zijn we gereed met een tas vol lekkernijen en we pikken in het hostel de rugzakken op. Op naar bus 306 richting het station.


Nu is de bus vandaag nogal vol, en hij is klein. Als we er in staan komt ons hoofd tegen het dak. Als we dan ook nog allebei een grote en een kleine rugzak meesjouwen dan is het gangpad van de bus volledig geblokkeerd. Gelukkig staat in China bijna iedereen op voor een kind en Robin is dan ook vrij snel stevig op een stoel gepoot met haar rugzakje om, weer iets minder om overeinde te houden in de bus. Anouk en Erik schuiven naar achter in de bus door om de doorstroom in de bus niet volledig klem te zetten en we houden oogcontact met Robin voorin.


Nu zit die bij twee dames met kindjes dus dat zal we goed gaan. Het station is de eindhalte van de bus waardoor we rustig de tijd hebben om ons een weg uit de bus te banen. Het lijkt wel of iedere Chinees altijd zijn hele hebben en houwen met zich meezeult in het OV of op een scootertje.


Bij het station moeten eerst alle tassen door de security scan, wij worden voor de show ook nog eens gefouilleerd en dan kunnen we naar de wachtkamer. Zoals gewoonlijk zit die weer vol met lui die alle banken volgezet hebben met kilo's tassen waarna ze dan op een oude krant op de grond gaan zitten. Rara lui. Voor ons is er geen plek helaas. Dan komt Erik op het idee om met Robin even het station te gaan verkennen en hij ziet de "softsleeper Lounge" en laten wij nu een softsleeper ticket hebben ;-)

1+1=3 denken wij en we verhuizen naar de softsleeperlounge die bijna helemaal leeg is. Lekker rustig hoor en als de trein er aan komt mogen we vanuit de lounge naar het perron en laat de softsleeper wagon dan ook nog midden voor de ingang staan. We worden verwend hoor. In de trein zitten we in een afgesloten coupe voor 4 personen met ruime bedden en een fijn tafeltje. Onze coupegenoot duikt meteen zijn bed in en robin gaat lekker knutselen. Dan gaan we ook nog letters oefenen. Vandaag bedenken we woorden die beginnen met een V of een F. Best lastig soms en Robin gaat ze schrijven. We spelen dammen op de i-pad en Robin wint van Anouk.


Ondertussen knabbelen we van de lekkere broodjes en koekjes en de bananenchips. We hebben zelfs een echte Chinese theebeker gekocht met thee en ook ditmaal een avondeten van instant noodles al laten we ook ditmaal het zakje sambal er maar buiten.


De treinrit verloopt voorspoedig door een erg mooi berglandschap. Prachtige bergen en soms watervalletjes en iedere berg heeft andere begroeiing.Wat zonde toch dat alle natuur hier om zeep geholpen wordt voor het plaatsen van industrie of wegen of simpelweg om de grondstoffen als klei en stenen te gebruiken. De trein slingert door tunnels en soms gaan we helemaal schuin. Om 5 uur hebben we de wekker gezet omdat we om 5:40 aan zullen komen. Om een paar minuutjes over 5 stopt de trein echter ineens en we blijken er al te zijn. Snel de rugzakken om en Robin wordt op blote voeten naar de uitgang gestuurd. Gelukkig zijn we niets vergeten en na een paar minuten voor het station gewacht te hebben zien we het bord van Sims Cozy al. We springen in het busje en krijgen bij het hostel direct en kamer. Rond 5:50 liggen we weer op een oor alleen nu in een echt bed.

De treinrit van ruim 16 uur is reuze meegevallen


Anouk, Erik & Robin

Location:Xi'an, China

Relaxed dagje

Vandaag een relax dag. Het is zo'n 20 graden en nog grauwer dan gister dus we slapen uit en ontbijten in het hostel. Er is een Frans gezin met een meisje van net 6 en een jongetje van 10.


Robin en het meisje vermaken zich met het springtouw en het springelastiek ondanks dat ze elkaar niet kunnen verstaan. Wij kletsen wat met de ouders en zij reizen nu al 10 maanden rond. Dan gaan wij gewapende met blouse, stevige stappers en regenponcho wandelen naar de "kleine wilde gans pagode". We lopen fout en komen langs een school die net uitgaat en we gaan kijken. Robin wil niet naar binnen maar wel weer voor de deur staan. Nu is dit geen internationale school dus zijn we een bezichtiging. Kijkende kinderen en kijkende ouders en wij die druk aan het kijken zijn (wie kijkt naar wie?). De kinderen komen per klas zingend in rijen naar buiten maar direct na de schoolpoort is de discipline weg. Geduw, getrek en geschreeuw als thuis. En de dapperen roepen heeel hard HALLOOOO!
En zeggen dan natuurlijk Ni Hau (je schrijft het vast anders). Robin wil maar blijven kijken terwijl we toch aardig in het middelpunt staan, wellicht dat ze in de loop van de vakantie ook nog naar binnen wil.

Inmiddels zijn we wel de weg kwijt en we nemen een tussendoorweg naar een hoofdstraat en lopen op de gok een richting uit. Er breekt een enorme stortbui los. Zelfs Erik trekt zijn regenponcho aan (=uniek) en we struinen verder.


Even hopen we dat de bui van korte duur is maar de stop op de stoep onderbreken we ook maar en we besluiten voor koffie oid te gaan, zolang we maar droog zitten. Aan de overkant van de weg ziet Anouk de tekst Coffee en met gevaar voor een modderdouche steken we over.


Naast het restaurantje zit een klein ticket office en Anouk gaat even kijken. Nou, laat dat nu net de wilde gans pagode toegang te zijn die we zoeken. Soms een mazzeltje mag best. Maar nu eerst koffie.








Binnen blijken we toch in een wat sjieker restaurant te zitten en we bestellen thee met een lunch. Robin is aan het tekenen en we maken nu maar foto's van haar creaties omdat we ze niet allemaal kunnen bewaren. Anne, deze tekeningen zijn voor jou.
Heerlijk, er is ook internet en we nemen een filmpje op voor opa. Na de lunch snel de pagode in, omhoog geklommen en terug naar het hostel.


Al snel komen de fransen ook binnen. Wij zijn lui en eten in het hostel een erg lekkere pizza. Robin speelt spelletjes op internet met het meisje, en nu zitten ze mens-erger-je-niet te spelen. Nu Robin het franse meisje wat engels hoort praten krijgt ze ook wat lef en begint ze ook in engels te tellen. Mens erger je niet in engels, frans en nederlands door elkaar.
's avonds even geskyped met opa en oma en met opa contact via facetime. Handig toch dat internet.


Anouk, Erik & Robin

Location:Xi'an, China