Deze morgen zaten we om 5:30 in de taxi en reed er een open pick-up truck naast ons. In de open laadback stukken vlees, minstens afkomstig van 3 koeien. En bovenop heel geestig een kleine ventilator. Het vlees schudde lekker door de bak. Gruwel, alleen vrezen we dat we het gewoon ergens op ons bord zullen aantreffen.
In het hostel zijn we eerst een een vlucht naar Lijiang gaan zoeken op internet. Goedkoopste vlucht is €127,- pp en Anouk informeert eens in het hostel en dan kunnen we voor gemiddel €80,- pp. Keus is snel gemaakt want de vlucht die het hostel kan boeken gaat ook nog eens om 11:30 ipv om 07:00. Trein/bus duren ruim 20 uur en dat vinden we te lang. Dus snel ticket geboekt en aanbetaling gedaan, zo even geld pinnen.
Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een tempel die op de kaart stond. De tempel hebben we nooit gevonden maar we kwamen wel een leuk wijkje in tibetaanse stijl tegen. We komen gebedsmolens tegen en draaien een ronde. Dat is bekende kost uit Nepal.
Inmiddels zijn we aardig oververhit geraakt en we veroverden een plekje bij een theehuis. Dat is echt veroveren want de locals bestellen een potje thee en blijven vervolgens gewoon uren zitten terwijl ze de gratis kannen kokend water laten aanrukken en alle plekken bezet houden. Vervolgens gaan ze met dat water ook noedels klaarmaken terwijl ze kaarten, voor Nederlandse begrippen gewoon gênant.
We hadden duidelijk de verkeerde thee besteld want ipv een pot thee met drie koppen krijgen we een mini thee ceremonie met een theepotje waar nog geen echte kop thee inpast met drie kopjes kleiner dan een eierdopje:-)
De serveerster komt water opgieten en overgieten en afgieten en nogmaals overgieten en afgieten voor we ons eerste eierdopje krijgen. En dat terwijl Anouk juist thee per liter drinkt ;-). We hebben heerlijk gezeten aan onze poppenthee met onze extra kan kokend water en Robin speelt nog wat met twee kindjes.
Dan aanvaarden we de terugweg al hebben we geen idee waar we zitten. We zwaaien wat met onze plattegrond maar niemand snapt er een biet van. Mmmm, waar zitten we in vredesnaam. Op de kaart staat een tibetaanse wijk maar dan moeten we bij een rivier zitten en dat klopt niet. We vragen minstens 5 maal waar we zitten al wijzend op de kaart maar antwoord ho maar. We gaan maar gewoon lopen en worden dan aangesproken door een meisje die ons al zag zoeken. Laten we nu bij de tempel te zijn geweest die we nooit gevonden hadden. Meestal zijn we reuze handig met een kaart maar als alle oriëntatie mbt straatnamen zoek zijn gaan we echt de mist in. De tempel laten we zitten, inmiddels hebben we genoeg tempels gezien
We blijken dus op 2km van ons hostel te zitten. Onderweg gepinned en in het hostel zijn we op een bankje in de tuin neergeplofd. Robin heeft een step ontdekt en scheurt door de tuin.
Plots komt ze aan en zegt dat ze "de mevrouw met de bril" gezien heeft. Tsja, welke mevrouw met bril? Die Duitse of Nederlandse en is ze ouder of jonger dan wij en wanneer zag ze haar nog meer.
Het blijkt de moeder van Cathelijne te zijn waar ik nog steeds de naam niet van weet. We besluiten weer samen te gaan eten en vragen in het hostel om een leuke tip. We krijgen een supertip en hebben een erg gezellige avond met heeeeeerlijk eten.
We eten hotpot. Er is een vierkante tafel met een gat in het midden en een frituurpan daarin. In de ene helft van de pan zat boulion(de niet hete variant), in de andere helft olie met heeeeeel veel pepers(de spicy variant). We moesten mee om allerlei schaaltjes met ingrediënten uit te zoeken al wisten we nog steeds niet wat de bedoeling van het geheel was. Door erg hulpeloos te kijken kwamen de hulptroepen op stoom. Ieder krijgt een flinke bak met zoetige olie. Daarin gaat vervolgens een eetlepel of 4!!!! knoflook, 2eetlepels zoete stroop, flink wat verse koriander en een thee lepeltje wit spul en nog wat scheutjes uit allerlei bakjes. Onze dipsaus is klaar. Vervolgens krijgen we allemaal een keukenschort om zodat we kunnen kliederen.
Dan worden onze ingrediënten een beetje verdeeld over de twee bakken om te frituren of te koken.
Groenten, vlees, vis, er gaat van alles in. Robin stort zich maar op een soort oliebolachtige cakejes. Het eten is wisselend heet of niet heet en alleen de tofu in de boilion smaakt nergens naar. Robin is er al snel klaar mee en ze krijgt een lolie. Net als de chinese kinders gaat ze op onderzoek uit en we zien haar met twee meisjes het restaurant in en uitsprinten.
Dan komt ze weer binnen met kauwgom, ze wordt volgestopt met zonnenbloempitten en heeft dikke pret. Dan ineens komt ze met een kwart watermeloen binnen met de mededeling dat haar handen al gewassen zijn :-)
Ze heeft een topavond terwijl wij lekker eten. Als we klaar denken te zijn met eten krijgen we soepkommen overhandigd en wordt er boullion opgeschept. Daarna komt er ook nog een toetje in de vorm van bakjes jelly met stukjes fruit. Dan ploffen we bijna. De rekening is beschamend laag. We eten voor 16 euro met biertjes erbij zo uitgebreid met zij 6-en.
Toen op naar het hostel waar we nog even lekker in de tuin wat drinken en dan nog een hostel boeken voor Lijiang.
Enne, Chengdu is gewoon een grote stoffige luidruchtige stad dus daarover weinig te vertellen en weinig foto's.
We konden vandaag een paar minuutjes bij onze eigen blog en hebben een paar berichtjes kunnen lezen. Daarna viel helaas de toegang weer weg en is het blog weer onbereikbaar.
Senna, leuk om je bericht te lezen.
Evy, goed dat je mag afzwemmen en ook groet aan je oma
Tim en Lieke, veel plezier in Turkije
Anouk, Erik & Robin
Location:Chengdu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten