dinsdag 14 augustus 2012

Robin is jarig, 6 jaar alweer

Vandaag is Robin haar 6e verjaardag. Gefeliciteerd van papa en mama.



maandag 13 augustus 2012

Singapore

Onze aankomst in Singapore is een bijzonder mijlpaal, de laatste stop in onze Aziƫ reis en nog een paar dagen voordat we weer thuis zijn. En natuurlijk een heel belangrijke gebeurtenis, Robin viert de 14e haar 6e verjaardag.

De eerste indruk is erg positief, we hebben nog niet eerder (en zeker in Azie) een land gezien dat zo schoon en gestructureerd is. Op weg met de taxi naar ons hotel hebben we in een kleine drie kwartier meer dan de helft van het land doorkruist. Helaas hebben we net het 47 jarig bestaan van Singapore gemist dit werd twee dagen eerder gevierd, tot die tijd was het een Britse kolonie. Het engels is overal dan ook prima.

Qua bezienswaardigheden draait het in Singapore vooral om amusement en winkelen. We hebben ons daar dan ook maar bij aangesloten. We zien heeeel veel veel shopping malls, ook omdat de meeste loproutes via de overdekte malls gaan. En natuurlijk omdat er een lekker temperatuurtje is, lang leve de airco.


We gaan op zoek naar een verjaardagskado voor Robin, we brengen een bezoek aan de Singapore Flyer (een giga reuzenrad waar je in een half uur een ronde maakt). Anouk vind de flyer maar niks, last van hoogtevrees ;-(


Ook gaan we naar de "gardens by the bay". Een nieuw park met twee enorme kassen, een met planten van de verschillende continenten en een met planten uit tropische regenwouden.


We proberen toegang te krijgen tot het skypark, een giga tuin op het dak van drie hotel torens. Helaas lukt het ons niet om er naar boven te komen.
Voor arobin hebben we nog een verrassing, we gaan naar de Singapore Zoo.
De lokale erg mooi opgezette dierentuin. De dieren Zitten in fraaie verblijven en de kangaroos hoppen lekker om ons heen. We vinden de schildpadden en apen hier toch een stuk minder impossant dan in het wild, wat een verwende krengen zijn we toch ;-)


En verder zwemmen we iedere dag lekker in het hotelzwembad. Robin kan er geen genoeg van krijgen en het is ook leuk om 's avonds in het donker te zwemmen.

Helaas komt ook aan onze reis nu een eind. De versleten kleren hebben we weggegooid en ondertussen hebben we alweer wat nieuwe kleren bij elkaar geshopped. Morgen nog een dagje, we gaan naar "Orchard Road" op zoek naar een stek waar ze lekker taart hebben om Robin haar 6e verjaardag te vier. Ze heeft al twee nieuwe jurken gekocht maar kan nog niet kiezen welke ze morgen aan wil ;-) We kunnen in het hotel nog zwemmen en ons omkleden voor we morgenavond richting vliegveld gaan. Onze rugzakken zijn al ingepakt, nu echt de laatste nacht. Welterusten en tot in Nederland.



Anouk, Erik & Robin

Location:Singapore

Ubud, op Bali

Na de trip naar de Komodo eilanden komen we voor de derde keer aan op Bali. Het is dan ook tijd om dit eiland nu eens echt te gaan bekijken. Eerder zijn we al op Kuta Beach geweest voor het strand en surfleven, het is nu tijd om iets meer de culturele kant op te gaan.



Omdat we gedurende onze reis al erg veel wereldberoemde tempels hebben bezocht besloten we direct om dit erg beperkt te houden. We zijn dan ook alleen bij de Olifantentempel en de Holy Water Temple geweest. Tijdens onze reis wilden we ook nog een vulkaan bekijken en tot dusver was dat er niet echt van gekomen dus op naar de Gunung Batur met de auto. Dit is een actieve vulkaan bij het Baturmeer. Omdat we geen zin hadden in een klim en klauterpartij midden in de nacht (wie heeft ooit bedacht dat al die tripjes in de nacht zijn omdat dan de zonsopgang bekeken kan worden) zijn we lekker lui wezen lunchen bij een restaurant op de rand van de wijdste krater. Konden we onder het genot van een hapje de vulkaan bekijken ;-)



Verder hebben we op Bali nog een koffieplantage bezocht. Hier hebben we kunnen zien hoe de koffie wordt verbouwd en verwerk tot een lekker kopje. Dit inclusief branden op een houtvuurtje en doormiddel van stampen fijnmalen. We hebben allerlei soorten koffie geproefd en het leuke was dat er ook nog civetkatten waren waardoor we ook nog een echt kopje Kopi Luwak koffie (van kattenpoep koffiebonen) konden proeven.








Naast koffie konden we ook nog zien hoe allerlei andere ons bekend vruchten en specerijen groeien. Allerlei tropische vruchten maar ook zwarte/rode/witte peper, nootmuskaat, vanille, kaneel, anijs, kruidnagels en nog veel meer hebben we zien groeien en Robin vond het erg leuk om de kruiden nu aan de plant te zien.

Robin wilde graag nog met de scooters op pad dus zijn we weer een hele dag met twee scooters op pad geweest om zelf en goed beeld te krijgen van het eiland. Op verschillende plekken hebben hier weer erg mooie rijstvelden gezien en ondanks paar verdwaal partijen hebben we toch Ubud weer terug weten te vinden.


De laatste avond zijn we naar een wajang poppenshow geweest. Eerst een flink stuk lopen en het viel toch tegen. De show zou 1,5 uur duren maar na een kwartier zijn we afgehaakt. Te verschrikkelijk zeg. Er zijn vast mooie shows maar deze was van de firma beun de haas.

En tijdens ons verblijf in Ubud waren er nog twee nederlande jongens en een belgische waar Robin zich lekker mee vermaakt heeft. Ze hebben met de duikbrillen heerlijk gezwommen en gekleurd en met de DS gespeeld.


Anouk, Erik & Robin

Location:Indonesie

woensdag 8 augustus 2012

De jacht op de komodo varaan.

Vanuit Gili T. Zijn we weer naar Kuta gegaan om van daaruit de volgende dag het vliegtuig naar het eiland Flores te nemen.


We gaan met een boot op pad om de komodo varanen te gaan bekijken, als we ze tenminste te zien krijgen. Op het vliegveld worden we door onze gids opgewacht en we gaan naar de haven.


Daar wacht een omgebouwde vissersboot op ons om ons eerst naar Rinca Island te brengen. We varen een uur of drie en lunchen aan boord met fried noodles met vis voor we op Rinca aankomen. Daar gaan we met een ranger op pad. Zodra we het bezoekerscentrum betreden struikelen we al bijna over de varanen.


Ze liggen lui onder de keuken, de geur van de lunch heeft ze het bos uitgelokt. We gaan snel het bos in voor een wandeling van 2 uur en we zien aardig wat varanen.


Topper is wel een grote varaan die een nest aan het graven is. Hij komt even uit het gat gekropen om ons aan te kijken en gaat dan weer verder met graven. De beesten zijn wel 2,5 meter lang en kunnen supersnel zijn. We zien een varaan een ranger met drie toeristen aanvallen. Ze stonden tussen het nest en de varaan en die was het daar niet mee eens. De toeriste gign vervolgens gillen en springen en die veraan werd nog minde blij. Gelukkig houd de ranger de varaan met zijn stok tegen en zij wij alleen getuige van een varaan in actie.

Naast de varanen komen we nog een wilde buffel tegen en wat apen en een wild varkentje. Het is een leuke tocht. Na de tocht gaan we met de boot op weg naar komodo island. De tocht duurt zo'n drie uur en we varen ook in het donker. Anouk vindt dit maar niets. We hebben zo te zien geen navigatie of marifoon en we varen tussen allemaal eilanden met rare stromingen in zee. Soms is de zee net een kookpan waarin het water alle kanten op gaat, dan ineens is er geen golf te zien waarna er dan plots golven van ruim 2m zijn. We zijn blij als we bij komodo aankomen en aan boord ganan eten. We slapen op het dek om de volgende morgen de "flying foxes" te zien. Een soort grote vleermuizen.

De volgende morgen ontbijten we met pannekoeken en gaan we snel naar komodo eiland.


Helaas hebben we daar slechts drie varanen gezien maar we hebben wel een leuke wandeling gemaakt met een ranger die van alles vertelde over de vliegende hagedissen, de vele herten die we zien en over allerlei planten. En op,Rinca hadden we al zoveel varanen gezien ;-)

Na komodo varen we verder en onderweg gaan Robin en Anouk nog even snorkelen. Het stroomt erg en we gaan aan een touw hangen dat aan de boot hangt, lekker lui hoor.


Door de stroming is het echter ook flink koud dus al snel klimmen we weer aan boord om naar onze volgende stek te varen. Kanawa island is een klein eilandje met veel strand en zo'n 30 hutjjes.


We blijken een hutje te hebben zonder badkamer met alleen een tweepersoons matras en omdat we dat wat erg spartaans vinden regleen we een upgrade naar een bungalow met badkamer en warande met hangmat.


Heerlijk, twee dagen lui weinig doen. Robin valt 's avonds in de hangmat in slaap ;-)


We beklimmen een keer de heuvel naar het uitzichtpunt en Erik wandelt over het strand naar de andere kant van het eiland en dat was wel zo alle actie.


Anouk snorkelt nog een keer vanaf het strand richting de steiger waarna ze de steiger niet op kan omdat 5 grote Lion fish zich bij het trapje ophouden. De griezels ;-) Nu steken die vissen flink en hangt er een waarschuwing in het restaurant om bij ze uit de buurt te blijven. Ze zijn echt prachtig, maar ze moeten wel aan de kant. Iemand op de steiger pakt een stok en slaat op het water en de vissen gaan even opzij. Anouk snelt het water uit waarna de vissen weer lekker hun positie innemen. Het is een soort "Danger zone" onder de steiger, het zit vol met zee egels en dus die lion fish.


Na twee dagen Kanawa island gaan we met de boot weer naar Flores om naar Bali terug te vliegen.


De boottocht was echt op zijn indonesies. Veel mensen op een kleine boot met veel bagage maar we komen heelhuids aan.
Dan met het vliegtuig naar Bali waar we op het vliegveld opgewacht worden door mr. Smile die onze tocht geregeld had. Een van zijn mensen zal ons naar Ubud brengen met een taxi. Dat kan nog wel een uur of twee duren dus ...... laten we de taxi stoppen bij de Mc Donalds en gaan we met een gevulde tas op de achterbank op pad. Robin is weer heelmaal in haar sas en wij vinden dit ook wel een goede oplossing voor onze gemiste lunch.


Anouk, Erik & Robin

Location:Komodo island, Rinca island en Kanawa island. Tussen Lombok en Bali

Duiken op gili T.

Op Gili T. draait alles om duiken, snorkelen, zwemmen en wat je allemaal nog meer kunt doen bij de zee. We lopen dus maar bij een paar duikcentra naar binnen. Erik heeft in Vietnam nog gedoken maar Anouk heeft voor het laatst in 2004 een duik gemaakt en we gaan kijken wat er mogelijk is.

Bij een duikschool kan Anouk een lesboek lenen om vervolgens alle theorie weer op te frissen. Robin vind het allemaal reuze interessant en we laten haar de duikuitrusting bekijken, wat ze erg leuk vind.
Erik boekt een duik naar "deep turbo". Op 45 m diepte liggen een soort bergen op de zeebodem maar omdat het de bovenste paar meters flink stroomt moet je meteen heel snel dalen. Anouk lijkt het niet verstandig om dit als eerste duik te doen dus die gaat met Robin nog maar een snorkeltripje doen. Erik gaat met een zwitserse divemaster en een fransoos op pad en hij vindt de duik super. Wel relaxed om naast je huisje zo ongeveer op de boot te stappen en na 5minuten varen op de duikstek te zijn. Erik ziet natuurlijk weer de bekende zeeschildpadden.

Bij de tweede duik die dag gaat Anouk ook mee. We gaan naar het wrak voor de kust waar we de dag ervoor al gesnorkeld hebben. Robin vind de boottrips wel oke en blijft lekker bij de bemanning aan boord terwijl wij onderwater verdwijnen. Als we weer bovenkomen heeft Robin alle spelletjes op de telefoon van de bemanning gezien ;-)

Anouk haar eerste duik na zoveel tijd gaat helemaal goed, alleen een beetje te veel lood om dus ze verbruikt nogal wat lucht. We zien weer een schildpad, alle vrienden van Nemo en een enorme eagle ray. Het wrak is van dichtbij prachtig, echt heel anders dan wanneer je er boven snorkelt. We zien nog een paar flinke murenen en mooie lionfish die zich verschuilt. Verder heel mooi koraal. Dan moeten wij helaas naar boven omdat de lucht opraakt. Helaas moeten we onze veiligheidsstop op een hoogte doen waar onderwater ook flink wat golfslag is. Als we boven komen in een klotsende oceaan wordt Anouk zeeziek. Aan boord gaat het wel weer beter gelukkig. Als we aan boord gaan komt er nog even snel een schildpad langs om lucht te happen. Wat een mazzelaars zijn we toch.

Als we weer aan land zijn en wat drinken krijgt Erik last van zijn oor, er loopt bloed uit en hij hoort ineens slecht. Getver, nu maar hopen dat het niet ernstig is. Het blijft echter lopen en we gaan naar de locale dokter. Die moet wel eerst even opgezocht worden door de buurman maar dat lukt gelukkig. Hij bekijkt Erik zijn oor en gelukkig is er niets mis met zijn trommelvlies. Hij bleek een ontsteking in zijn gehoorgang te hebben en met duiken is de ontsteking waarschijnlijk door de druk opengegaan. Het oor wordt schoongemaakt en Erik krijgt medicijnen mee. In Nederland zou de dokter waarschijnlijk zeggen 'gaat vanzelf over' maar omdat het echt flink blijft lopen en we nog een paar vluchten in het vooruitzicht hebben gaat Erik maar braaf aan de oordruppels. Dit is echter wel einde van snorkelen en duiken de komende week.

Helaas dus geen foto's maar bekijk "finding Nemo" en dat hebben we zo ongeveer gezien ;-)

Anouk, Erik & Robin

Location: Gili T.

Op visite bij Nemo

Na ons korte bliksembezoek van 2 dagen aan Kuta op Bali (later in onze reis komen we hier weer terug) zijn we alweer vertrokken naar Gili Trawangang (Gili T.). Dit is een van de drie Gili eilanden voor de kust van Lombok in de Javazee. Vanuit Bali zijn we met een snelle boot twee uur onderweg om er te komen. Door de golven is het flink stuiteren want een normale boot doet over hetzelfde stuk 10 uur.


We waren gewaarschuwd voor zeeziekte en dus hebben we het doosje primatour maar eens aangebroken. Vlak voor we aan boord van de boot gingen zei Robin nog even doodleuk dat ze misselijk was en dat ze dacht dat ze wel eens moest overgeven. Snel de rugzak nog gepakt en schone kleren in de handbagage gedaan maar gelukkig ging het na een sinaspril en de primatour al snel beter.

Gili T. is een leuk klein en rustig eiland waar we drie hele dagen verblijven in een eigen huisje een meter of 50 van het strand. Geen gemotoriseerd vervoer op het eiland maar wel meer dan voldoende rondracende ezelkarretjes.


Het thema van het eiland is strand, snorkelen, duiken en eten/drinken. Samen met een ander Nederlands stel met een zoontje van ongeveer Robin haar leeftijd hebben we ons de eerste dag dan ook maar gelijk gestort op het snorkelen.


Met een glasbodemboot voor ons zessen zijn we op pad gegaan om zeeschildpadden te zien. We hadden de hoop er eentje te zien maar het was gelijk raak; in de boot en tijdens het snorkelen zagen we er gelijk al een stuk of vier. Met een schild van bijna een meter zijn die beesten een erg imposant gezicht. Daarna was het nog een paar minuten varen om een scheepswrak van een metertje of 25 lang te bekijken. Achteraf wist Robin ons enthousiast te vertellen dat ze bijna alle vriendjes van Nemo had gezien. Na de eerste snorkeltocht wilde Robin niet meer omdat haar masker steeds vol liep.


Gelukkig kon ze op de boot door de glazen bodem ook van alles zien en konden wij nog even boven het wrak snorkelen. We zagen ook nog een grote smurfenblauwe zeester, net alsof iemand die net van kleuterklei gemaakt had en in zee had losgelaten.

Omdat Robin toch wat problemen had met haar gehuurde masker wat eigenlijk te groot was en steeds vol liep hebben we voor ons alledrie maar een masker met snorkel aangeschaft. Geen gedoe meer met huren of het niet goed zitten van het masker en zoals jullie inmiddels al gelezen hebben kunnen we die hier veel gebruiken.

Robin heeft haar set inmiddels al flink gebruikt en ze vind het snorkelen ineens een stuk leuker. Het is erg leuk om te zien hoe ze hiermee rustig aan het rondkijken is en naar de vissen zwaait. Ondertussen ook nog even met het OK duiksignaal aangeeft dat alles in orde is.

Op zoek naar nog meer schildpadden, en natuurlijk andere mooie vissen en stukken koraal, hebben we ook zelf nog maar een paar keer een "drift snorkeltocht" gemaakt.


Eerst met zijn 6-en een korte wandeling richting het noorden van het eiland maken om daar de zee in te gaan. Vervolgens hebben we ons met de stroming langs ons huisje richting het zuidelijk gedeelte van het eiland laten dobberen. De kreet 'schildpad op anker' was meteen duidelijk. Kijk naar een anker en er zwemt een schildpad bij. Telkens als iemand van ons een schildpad ziet roept hij zodat de rest ook die kant uit komt zwemmen. En weer hadden we de mazzel om vier grote schildpadden voorbij te zien komen. Het mooiste was hierbij een groot exemplaar dat langzaam omhoog naar het wateroppervlak aan het zwemmen was, even z'n hoofd bovenwater stak om adem te halen en vervolgens weer rustig afzakte te diepte in. Fraai die kop zo boven het water uit.

Echt verbazingwekkend dat we zodra we het water inlopen in de Nemo film gerecht komen. Alleen de haai hebben we nog niet gezien, gelukkig maar. Bij het spelen op het strand vonden Robin en haar speelmaatje Nick nog een poeltje met zeesterren en krabben.


Dat koraal beschermd is weten we maar het ligt hier overal zodat de kids er huisjes van bouwen en er winkeltje mee spelen. Dit eiland is echt een droomplek.


Helaas weinig foto's want het mooiste wat we zien bevind zich onderwater en een onderwatercamera die hebben we nu net niet.


Anouk, Erik & Robin

Location:Gili T. Tusseb Bali en Lombok in Indonesie

zaterdag 28 juli 2012

Bali, luieren ;-)

Jongens, we komen niet verder dan lekker luieren. Strand, zwembad, lekker eten en ijsjes. Erik heeft zich aan het golfsurfen gewaagd en Robin is op een Boogieboard de golven gaan trotseren ;-)
Morgen gaan we naar een van de Gili eilanden, 3 dagen rust en kijken of we zeeschildpadden kunnen spotten en snorkelen. Daarna gaan we op zoek naar de Komodo varaan op ....... Komodo eiland. Geen idee wanneer we weer internet hebben dus dikke zoen vanaf bali XXX
Anouk, Erik en surfbabe Robin




vrijdag 27 juli 2012

Cultureel dagje Java

Bij een bezoek aan Java mag zeker een van de bekendste bezienswaardigheden niet ontbreken, een bezoek aan de Borobodur.


We zijn weer de hele dag met een chauffeur op pad dus hebben we lekker zelf in de hand hoe lang we overal willen blijven.


Borobodur is een zeer mooi bewerkte boeddhistische tempel van gigantische afmetingen.
Het complex is giga groot en op de bovenste verdiepingen staan boeda beelden die verstopt zijn in een soort klokvormige bouwsels.


Na ons bezoek aan de Borobodur hebben we een rit gemaakt om vanaf de helling van de Gunung Merhabu vulkaan de Merapi vulkaan te bekijken. Helaas was de Merapi op dit moment zelf te actief dus was het verboden deze te betreden. De Gunung Merhabi was zelf in 2010 uitgebarsten, tijdens onze wandeling hier hebben we goed kunnen zien wat voor schade dit oplevert. Op verschillende plekken stonden nog resten van huizen en ook van een verdwenen dorpje.





Na dit vulkaan gebeuren was het nog tijd om van de grootste Hindoestaanse tempels van de wereld te bekijken. De Prambanan is een oud tempelcomplex dat ergens rond 1820 weer in de Jungle terug is gevonden. We zijn er niet erg lang geweest omdat we allemaal een beejte tempel moe waren. Wel heeft Robin nog even 'zandbakje' gespeeld :-)








Anouk, Erik & Robin

Location:Noord Java, Indonesie

Jogjakarta

Jogjakarta (Jogja voor kenners) is een erg relaxte stad. Wij hebben een leuk hotel met een kamer die uitkomt op een binnentuin waar ook een lekker zwembadje is.
Om de hoekt ligt een van de drukste maar toch ook erg leuke winkelstraten, de Malioboro.

Door deze straat loop je verder de stad in. Een van de eerste plekken die we in Jogja hebben bezichtigt was de Kraton. Dit is het oude paleis van de sultan. Hiernaast ligt de Taman Sari (in goed Nederlands het waterkasteel).


De Sultan had hier een verblijf met allerlei waterwegen, vijvers en zwembaden om zich met z'n harem en familie terug te trekken. Helaas is het complex door aardbevingen behoorlijk beschadigd.


Dan nemen we twee fietstaxi's om ons richting de hoofdstraat te brengen waar we willen gaan lunchen en Robin mag nieuwe jurkjes uitzoeken. De tricit jurkjes die we meehadden zijn echt niet meer schoon te krijgen. Robin scoort 4 jurkjes voor samen $5, de oude jurkjes gaan dus mooi weg.

Verder hebben we in Jogja nog de Benteng Vreeburg bezocht. Dit is een oud Nederlands fort dat is gerestaureerd en waar nu een museum zit met allerlei diorama's. De voorstellingen zijn nogal nationalistisch van aard en geven vooral een weergave van de strijd tegen allerlei onderdrukkers zoals de Engelsen, Nederlanders en Japanners.

Buiten dit culturele programma hadden Anouk en Robin ook nog de behoefte aan een doe activiteit. Hierbij viel gelijk al de keuze op een dagje batikken. Er werd begonnen met het tekenen van een patroon op een witte lap. Robin ging hierbij gelijk voor een paard.


Toen moesten de lijntjes van de tekening met een batik pijpje met hete was overgetrokken worden. Dat was best nog een zorgvuldig klusje. Na het maken van de lijnen was het tijd voor het inkleuren van het schilderij. De kleurtjes verf zagen er in de potjes heel anders uit dan wat het eindresultaat moest worden dus er werden zo nu en dan de verkeerde kleurtjes gebruikt ;-)


Na het inkleuren moesten we alle gekleurde delen van de stof met een laag was afdekken en toen was het lunchtijd. We zijn gezellig met Mandy en Mirjam die ook de workshop deden naar een restaurantje gegaan waar we een voucher voor hadden gehad.
Na de lunch moesten de lappen een verfbadje in. Eerst werden de lappen een vreemd kleurtje maar na een tijdje sagen de lappen er prachtig uit. Terwijl de lappen de pan ingingen om de was er uit te koken zijn wij lekker op het dakterras gaan zitten. Overigens was het de bedoeling dat Anouk de workshop ging doen maar Robin wilde ook mee. Nu is een kleuter van 5 alleen aan de batik niet zo'n goed idee dus Erik heeft eigenlijk samen met Robin de workshop gedaan. Al met al een superleuke workshop en 's avonds hebben we nog twee batikdoeken voor thuis gekocht.
Hieronder onze creaties





Anouk, Erik & Robin

Location:Jogjakarta, Java, Indonesiƫ

zaterdag 21 juli 2012

Samosir

Na een paar heerlijke dagen in Bukit lawang gaan we weer verder, op naar Samosir. Samosir is een eiland in het Toba meer.


Ooit was hier een enorme vulkaan en na een uitbarsting is de krater volgelopen en ontstond een meer.

Het wordt best een lange rit, eerst 3 uur met de bus naar Medan en dan nog 4 uur naar samoris. Als we in het taxibusje zitten en in medan bij het vliegveld zijn ziet Robin 'de meneer met de baard'. Dat is het logo van KFC :-)
Nu heeft het reizen per taxibusje het voordeel dat je de chauffeur kunt vragen om langs de KFC te rijden en zo zaten wij dus prins(es)heerlijk een een kipburger met patatjes terwijl Robin een kippevleugel te lijf ging. De buschauffeur ging steeds harder en steeds gevaarlijker rijden dus toen hebben we gevraagd of het iets minder kon. We wilden immers wel graag naar Samosir en geen enkeltje ziekenhuis. Robin vond het iets minder, de 8-baan rijstijl van de chauffeur vond zij wel leuk.

Op Samosir zijn we meteen an de slag gegaan om onze volgende. Reisstap voor te breiden, een vlucht naar Yogyakarta. Ons oorspronkelijke plan was Jakarta maar we willen het aantal reisdagen wat verminderen en steeds minimaal twee volledige dagen op eenplek blijven. Het ticket boeken lukt niet, er lijkt een fout in de creditcard controle bij het boeken via Lion Air met een ING creditcard. Geen van de Nederlanders kan boeken. Gelukkig kan het boeken ook via het hotel, iets duurder helaas maar beter dan niets.

De eerste dag op Samosir doen we rustig aan want Robin voelt zich niet zo lekker. 's We lezen wat en gaan naar de zwemsteiger. Daar zijn drie Nederlandse meisjes en Robin knapt ineens op ;-) De meiden zwemmen en kleuren en proberen vissen te vangen. Bij het avondeten versturen ze berichtjes naar elkaars Nintendo DS.


De volgende dag gaan de meiden weg en wij gaan met de scooters op pad. Robin met een te grote helm op gaat voorop bij Erik. Dan kan ze lekker alles zien en achterop kan ze toch niet bij de voetsteuntjes. We verkennen het eiland wat inhoud dat we over de weg rond het eiland rijden tot halverwege en dan terug rijden over dezelfde weg.


De wegen zijn namelijk gatenkaas op veel plekken en het word afgeraden om het eiland rond te gaan ivm de slechte weg.





We gaan bij een museum met Batak huizen kijken waar ook een dansvoorstelling is. Het is leuk om naar te kijken.


Als Erik tegen Robin zegt, "kijk eens, een kip met kuikentjes" dan roept Robin "zeg, we zijn hier niet om kuikens te bekijken".


Bijdehandje. Op de terugweg willen we ergens lunchen en we rijden bij een paar verschillende hotels de tuin in. Het toerisme heeft hier duidelijk betere tijden gekend want pas bij hotel 3 zien we iemand. Ze hebben geen enkele gast en de boel ziet er verlaten uit maar ze willen best fried noedels maken en er is wel een lekker terras met een strandje en schommels. De noedels smaken heerlijk en we betalen 5 dollar voor drie personen cola met noedels. Zo wordt je niet rijk.


Ook komen we nog bij een batak begrafenis terecht. Een christelijke begrafenis in een soort stupa achtig gebouw met vakjes als ineen honingraat waar de kisten in begraven worden.


Na 10 jaar worden de kisten weer geopend en worden de boten in een kleiner kistje gedaan en in eenvakje in de stupa gezet.


Robin koopt onderweg nog een klein trommeltje en dan zijn we weer in het hotel. Plots Robin haar buik van slag. Nu eet ze al tijden slecht, voornamelijk pannekoeken als ontbijt en witte rijst en we denken dat daar de oorzaak zit.
Gelukkig gaat het in de loop van de avond alweer beter al stoppen we voor de zekerheid maar reserve kleren in onze dagrugzak. Zo gaan we weer met de boot over naar het vasteland voor de busrit naar medan. Daar een nacht slapen en dan met het vliegtuig naar yogyakarta.



Anouk, Erik & Robin

Location:Samorir, tobameer, sumatra, indonesie