De jacht op de komodo varaan.

Vanuit Gili T. Zijn we weer naar Kuta gegaan om van daaruit de volgende dag het vliegtuig naar het eiland Flores te nemen.


We gaan met een boot op pad om de komodo varanen te gaan bekijken, als we ze tenminste te zien krijgen. Op het vliegveld worden we door onze gids opgewacht en we gaan naar de haven.


Daar wacht een omgebouwde vissersboot op ons om ons eerst naar Rinca Island te brengen. We varen een uur of drie en lunchen aan boord met fried noodles met vis voor we op Rinca aankomen. Daar gaan we met een ranger op pad. Zodra we het bezoekerscentrum betreden struikelen we al bijna over de varanen.


Ze liggen lui onder de keuken, de geur van de lunch heeft ze het bos uitgelokt. We gaan snel het bos in voor een wandeling van 2 uur en we zien aardig wat varanen.


Topper is wel een grote varaan die een nest aan het graven is. Hij komt even uit het gat gekropen om ons aan te kijken en gaat dan weer verder met graven. De beesten zijn wel 2,5 meter lang en kunnen supersnel zijn. We zien een varaan een ranger met drie toeristen aanvallen. Ze stonden tussen het nest en de varaan en die was het daar niet mee eens. De toeriste gign vervolgens gillen en springen en die veraan werd nog minde blij. Gelukkig houd de ranger de varaan met zijn stok tegen en zij wij alleen getuige van een varaan in actie.

Naast de varanen komen we nog een wilde buffel tegen en wat apen en een wild varkentje. Het is een leuke tocht. Na de tocht gaan we met de boot op weg naar komodo island. De tocht duurt zo'n drie uur en we varen ook in het donker. Anouk vindt dit maar niets. We hebben zo te zien geen navigatie of marifoon en we varen tussen allemaal eilanden met rare stromingen in zee. Soms is de zee net een kookpan waarin het water alle kanten op gaat, dan ineens is er geen golf te zien waarna er dan plots golven van ruim 2m zijn. We zijn blij als we bij komodo aankomen en aan boord ganan eten. We slapen op het dek om de volgende morgen de "flying foxes" te zien. Een soort grote vleermuizen.

De volgende morgen ontbijten we met pannekoeken en gaan we snel naar komodo eiland.


Helaas hebben we daar slechts drie varanen gezien maar we hebben wel een leuke wandeling gemaakt met een ranger die van alles vertelde over de vliegende hagedissen, de vele herten die we zien en over allerlei planten. En op,Rinca hadden we al zoveel varanen gezien ;-)

Na komodo varen we verder en onderweg gaan Robin en Anouk nog even snorkelen. Het stroomt erg en we gaan aan een touw hangen dat aan de boot hangt, lekker lui hoor.


Door de stroming is het echter ook flink koud dus al snel klimmen we weer aan boord om naar onze volgende stek te varen. Kanawa island is een klein eilandje met veel strand en zo'n 30 hutjjes.


We blijken een hutje te hebben zonder badkamer met alleen een tweepersoons matras en omdat we dat wat erg spartaans vinden regleen we een upgrade naar een bungalow met badkamer en warande met hangmat.


Heerlijk, twee dagen lui weinig doen. Robin valt 's avonds in de hangmat in slaap ;-)


We beklimmen een keer de heuvel naar het uitzichtpunt en Erik wandelt over het strand naar de andere kant van het eiland en dat was wel zo alle actie.


Anouk snorkelt nog een keer vanaf het strand richting de steiger waarna ze de steiger niet op kan omdat 5 grote Lion fish zich bij het trapje ophouden. De griezels ;-) Nu steken die vissen flink en hangt er een waarschuwing in het restaurant om bij ze uit de buurt te blijven. Ze zijn echt prachtig, maar ze moeten wel aan de kant. Iemand op de steiger pakt een stok en slaat op het water en de vissen gaan even opzij. Anouk snelt het water uit waarna de vissen weer lekker hun positie innemen. Het is een soort "Danger zone" onder de steiger, het zit vol met zee egels en dus die lion fish.


Na twee dagen Kanawa island gaan we met de boot weer naar Flores om naar Bali terug te vliegen.


De boottocht was echt op zijn indonesies. Veel mensen op een kleine boot met veel bagage maar we komen heelhuids aan.
Dan met het vliegtuig naar Bali waar we op het vliegveld opgewacht worden door mr. Smile die onze tocht geregeld had. Een van zijn mensen zal ons naar Ubud brengen met een taxi. Dat kan nog wel een uur of twee duren dus ...... laten we de taxi stoppen bij de Mc Donalds en gaan we met een gevulde tas op de achterbank op pad. Robin is weer heelmaal in haar sas en wij vinden dit ook wel een goede oplossing voor onze gemiste lunch.


Anouk, Erik & Robin

Location:Komodo island, Rinca island en Kanawa island. Tussen Lombok en Bali

Duiken op gili T.

Op Gili T. draait alles om duiken, snorkelen, zwemmen en wat je allemaal nog meer kunt doen bij de zee. We lopen dus maar bij een paar duikcentra naar binnen. Erik heeft in Vietnam nog gedoken maar Anouk heeft voor het laatst in 2004 een duik gemaakt en we gaan kijken wat er mogelijk is.

Bij een duikschool kan Anouk een lesboek lenen om vervolgens alle theorie weer op te frissen. Robin vind het allemaal reuze interessant en we laten haar de duikuitrusting bekijken, wat ze erg leuk vind.
Erik boekt een duik naar "deep turbo". Op 45 m diepte liggen een soort bergen op de zeebodem maar omdat het de bovenste paar meters flink stroomt moet je meteen heel snel dalen. Anouk lijkt het niet verstandig om dit als eerste duik te doen dus die gaat met Robin nog maar een snorkeltripje doen. Erik gaat met een zwitserse divemaster en een fransoos op pad en hij vindt de duik super. Wel relaxed om naast je huisje zo ongeveer op de boot te stappen en na 5minuten varen op de duikstek te zijn. Erik ziet natuurlijk weer de bekende zeeschildpadden.

Bij de tweede duik die dag gaat Anouk ook mee. We gaan naar het wrak voor de kust waar we de dag ervoor al gesnorkeld hebben. Robin vind de boottrips wel oke en blijft lekker bij de bemanning aan boord terwijl wij onderwater verdwijnen. Als we weer bovenkomen heeft Robin alle spelletjes op de telefoon van de bemanning gezien ;-)

Anouk haar eerste duik na zoveel tijd gaat helemaal goed, alleen een beetje te veel lood om dus ze verbruikt nogal wat lucht. We zien weer een schildpad, alle vrienden van Nemo en een enorme eagle ray. Het wrak is van dichtbij prachtig, echt heel anders dan wanneer je er boven snorkelt. We zien nog een paar flinke murenen en mooie lionfish die zich verschuilt. Verder heel mooi koraal. Dan moeten wij helaas naar boven omdat de lucht opraakt. Helaas moeten we onze veiligheidsstop op een hoogte doen waar onderwater ook flink wat golfslag is. Als we boven komen in een klotsende oceaan wordt Anouk zeeziek. Aan boord gaat het wel weer beter gelukkig. Als we aan boord gaan komt er nog even snel een schildpad langs om lucht te happen. Wat een mazzelaars zijn we toch.

Als we weer aan land zijn en wat drinken krijgt Erik last van zijn oor, er loopt bloed uit en hij hoort ineens slecht. Getver, nu maar hopen dat het niet ernstig is. Het blijft echter lopen en we gaan naar de locale dokter. Die moet wel eerst even opgezocht worden door de buurman maar dat lukt gelukkig. Hij bekijkt Erik zijn oor en gelukkig is er niets mis met zijn trommelvlies. Hij bleek een ontsteking in zijn gehoorgang te hebben en met duiken is de ontsteking waarschijnlijk door de druk opengegaan. Het oor wordt schoongemaakt en Erik krijgt medicijnen mee. In Nederland zou de dokter waarschijnlijk zeggen 'gaat vanzelf over' maar omdat het echt flink blijft lopen en we nog een paar vluchten in het vooruitzicht hebben gaat Erik maar braaf aan de oordruppels. Dit is echter wel einde van snorkelen en duiken de komende week.

Helaas dus geen foto's maar bekijk "finding Nemo" en dat hebben we zo ongeveer gezien ;-)

Anouk, Erik & Robin

Location: Gili T.

Op visite bij Nemo

Na ons korte bliksembezoek van 2 dagen aan Kuta op Bali (later in onze reis komen we hier weer terug) zijn we alweer vertrokken naar Gili Trawangang (Gili T.). Dit is een van de drie Gili eilanden voor de kust van Lombok in de Javazee. Vanuit Bali zijn we met een snelle boot twee uur onderweg om er te komen. Door de golven is het flink stuiteren want een normale boot doet over hetzelfde stuk 10 uur.


We waren gewaarschuwd voor zeeziekte en dus hebben we het doosje primatour maar eens aangebroken. Vlak voor we aan boord van de boot gingen zei Robin nog even doodleuk dat ze misselijk was en dat ze dacht dat ze wel eens moest overgeven. Snel de rugzak nog gepakt en schone kleren in de handbagage gedaan maar gelukkig ging het na een sinaspril en de primatour al snel beter.

Gili T. is een leuk klein en rustig eiland waar we drie hele dagen verblijven in een eigen huisje een meter of 50 van het strand. Geen gemotoriseerd vervoer op het eiland maar wel meer dan voldoende rondracende ezelkarretjes.


Het thema van het eiland is strand, snorkelen, duiken en eten/drinken. Samen met een ander Nederlands stel met een zoontje van ongeveer Robin haar leeftijd hebben we ons de eerste dag dan ook maar gelijk gestort op het snorkelen.


Met een glasbodemboot voor ons zessen zijn we op pad gegaan om zeeschildpadden te zien. We hadden de hoop er eentje te zien maar het was gelijk raak; in de boot en tijdens het snorkelen zagen we er gelijk al een stuk of vier. Met een schild van bijna een meter zijn die beesten een erg imposant gezicht. Daarna was het nog een paar minuten varen om een scheepswrak van een metertje of 25 lang te bekijken. Achteraf wist Robin ons enthousiast te vertellen dat ze bijna alle vriendjes van Nemo had gezien. Na de eerste snorkeltocht wilde Robin niet meer omdat haar masker steeds vol liep.


Gelukkig kon ze op de boot door de glazen bodem ook van alles zien en konden wij nog even boven het wrak snorkelen. We zagen ook nog een grote smurfenblauwe zeester, net alsof iemand die net van kleuterklei gemaakt had en in zee had losgelaten.

Omdat Robin toch wat problemen had met haar gehuurde masker wat eigenlijk te groot was en steeds vol liep hebben we voor ons alledrie maar een masker met snorkel aangeschaft. Geen gedoe meer met huren of het niet goed zitten van het masker en zoals jullie inmiddels al gelezen hebben kunnen we die hier veel gebruiken.

Robin heeft haar set inmiddels al flink gebruikt en ze vind het snorkelen ineens een stuk leuker. Het is erg leuk om te zien hoe ze hiermee rustig aan het rondkijken is en naar de vissen zwaait. Ondertussen ook nog even met het OK duiksignaal aangeeft dat alles in orde is.

Op zoek naar nog meer schildpadden, en natuurlijk andere mooie vissen en stukken koraal, hebben we ook zelf nog maar een paar keer een "drift snorkeltocht" gemaakt.


Eerst met zijn 6-en een korte wandeling richting het noorden van het eiland maken om daar de zee in te gaan. Vervolgens hebben we ons met de stroming langs ons huisje richting het zuidelijk gedeelte van het eiland laten dobberen. De kreet 'schildpad op anker' was meteen duidelijk. Kijk naar een anker en er zwemt een schildpad bij. Telkens als iemand van ons een schildpad ziet roept hij zodat de rest ook die kant uit komt zwemmen. En weer hadden we de mazzel om vier grote schildpadden voorbij te zien komen. Het mooiste was hierbij een groot exemplaar dat langzaam omhoog naar het wateroppervlak aan het zwemmen was, even z'n hoofd bovenwater stak om adem te halen en vervolgens weer rustig afzakte te diepte in. Fraai die kop zo boven het water uit.

Echt verbazingwekkend dat we zodra we het water inlopen in de Nemo film gerecht komen. Alleen de haai hebben we nog niet gezien, gelukkig maar. Bij het spelen op het strand vonden Robin en haar speelmaatje Nick nog een poeltje met zeesterren en krabben.


Dat koraal beschermd is weten we maar het ligt hier overal zodat de kids er huisjes van bouwen en er winkeltje mee spelen. Dit eiland is echt een droomplek.


Helaas weinig foto's want het mooiste wat we zien bevind zich onderwater en een onderwatercamera die hebben we nu net niet.


Anouk, Erik & Robin

Location:Gili T. Tusseb Bali en Lombok in Indonesie