Bali, luieren ;-)

Jongens, we komen niet verder dan lekker luieren. Strand, zwembad, lekker eten en ijsjes. Erik heeft zich aan het golfsurfen gewaagd en Robin is op een Boogieboard de golven gaan trotseren ;-)
Morgen gaan we naar een van de Gili eilanden, 3 dagen rust en kijken of we zeeschildpadden kunnen spotten en snorkelen. Daarna gaan we op zoek naar de Komodo varaan op ....... Komodo eiland. Geen idee wanneer we weer internet hebben dus dikke zoen vanaf bali XXX
Anouk, Erik en surfbabe Robin

Cultureel dagje Java

Bij een bezoek aan Java mag zeker een van de bekendste bezienswaardigheden niet ontbreken, een bezoek aan de Borobodur.


We zijn weer de hele dag met een chauffeur op pad dus hebben we lekker zelf in de hand hoe lang we overal willen blijven.


Borobodur is een zeer mooi bewerkte boeddhistische tempel van gigantische afmetingen.
Het complex is giga groot en op de bovenste verdiepingen staan boeda beelden die verstopt zijn in een soort klokvormige bouwsels.


Na ons bezoek aan de Borobodur hebben we een rit gemaakt om vanaf de helling van de Gunung Merhabu vulkaan de Merapi vulkaan te bekijken. Helaas was de Merapi op dit moment zelf te actief dus was het verboden deze te betreden. De Gunung Merhabi was zelf in 2010 uitgebarsten, tijdens onze wandeling hier hebben we goed kunnen zien wat voor schade dit oplevert. Op verschillende plekken stonden nog resten van huizen en ook van een verdwenen dorpje.





Na dit vulkaan gebeuren was het nog tijd om van de grootste Hindoestaanse tempels van de wereld te bekijken. De Prambanan is een oud tempelcomplex dat ergens rond 1820 weer in de Jungle terug is gevonden. We zijn er niet erg lang geweest omdat we allemaal een beejte tempel moe waren. Wel heeft Robin nog even 'zandbakje' gespeeld :-)








Anouk, Erik & Robin

Location:Noord Java, Indonesie

Jogjakarta

Jogjakarta (Jogja voor kenners) is een erg relaxte stad. Wij hebben een leuk hotel met een kamer die uitkomt op een binnentuin waar ook een lekker zwembadje is.
Om de hoekt ligt een van de drukste maar toch ook erg leuke winkelstraten, de Malioboro.

Door deze straat loop je verder de stad in. Een van de eerste plekken die we in Jogja hebben bezichtigt was de Kraton. Dit is het oude paleis van de sultan. Hiernaast ligt de Taman Sari (in goed Nederlands het waterkasteel).


De Sultan had hier een verblijf met allerlei waterwegen, vijvers en zwembaden om zich met z'n harem en familie terug te trekken. Helaas is het complex door aardbevingen behoorlijk beschadigd.


Dan nemen we twee fietstaxi's om ons richting de hoofdstraat te brengen waar we willen gaan lunchen en Robin mag nieuwe jurkjes uitzoeken. De tricit jurkjes die we meehadden zijn echt niet meer schoon te krijgen. Robin scoort 4 jurkjes voor samen $5, de oude jurkjes gaan dus mooi weg.

Verder hebben we in Jogja nog de Benteng Vreeburg bezocht. Dit is een oud Nederlands fort dat is gerestaureerd en waar nu een museum zit met allerlei diorama's. De voorstellingen zijn nogal nationalistisch van aard en geven vooral een weergave van de strijd tegen allerlei onderdrukkers zoals de Engelsen, Nederlanders en Japanners.

Buiten dit culturele programma hadden Anouk en Robin ook nog de behoefte aan een doe activiteit. Hierbij viel gelijk al de keuze op een dagje batikken. Er werd begonnen met het tekenen van een patroon op een witte lap. Robin ging hierbij gelijk voor een paard.


Toen moesten de lijntjes van de tekening met een batik pijpje met hete was overgetrokken worden. Dat was best nog een zorgvuldig klusje. Na het maken van de lijnen was het tijd voor het inkleuren van het schilderij. De kleurtjes verf zagen er in de potjes heel anders uit dan wat het eindresultaat moest worden dus er werden zo nu en dan de verkeerde kleurtjes gebruikt ;-)


Na het inkleuren moesten we alle gekleurde delen van de stof met een laag was afdekken en toen was het lunchtijd. We zijn gezellig met Mandy en Mirjam die ook de workshop deden naar een restaurantje gegaan waar we een voucher voor hadden gehad.
Na de lunch moesten de lappen een verfbadje in. Eerst werden de lappen een vreemd kleurtje maar na een tijdje sagen de lappen er prachtig uit. Terwijl de lappen de pan ingingen om de was er uit te koken zijn wij lekker op het dakterras gaan zitten. Overigens was het de bedoeling dat Anouk de workshop ging doen maar Robin wilde ook mee. Nu is een kleuter van 5 alleen aan de batik niet zo'n goed idee dus Erik heeft eigenlijk samen met Robin de workshop gedaan. Al met al een superleuke workshop en 's avonds hebben we nog twee batikdoeken voor thuis gekocht.
Hieronder onze creaties





Anouk, Erik & Robin

Location:Jogjakarta, Java, Indonesië

Samosir

Na een paar heerlijke dagen in Bukit lawang gaan we weer verder, op naar Samosir. Samosir is een eiland in het Toba meer.


Ooit was hier een enorme vulkaan en na een uitbarsting is de krater volgelopen en ontstond een meer.

Het wordt best een lange rit, eerst 3 uur met de bus naar Medan en dan nog 4 uur naar samoris. Als we in het taxibusje zitten en in medan bij het vliegveld zijn ziet Robin 'de meneer met de baard'. Dat is het logo van KFC :-)
Nu heeft het reizen per taxibusje het voordeel dat je de chauffeur kunt vragen om langs de KFC te rijden en zo zaten wij dus prins(es)heerlijk een een kipburger met patatjes terwijl Robin een kippevleugel te lijf ging. De buschauffeur ging steeds harder en steeds gevaarlijker rijden dus toen hebben we gevraagd of het iets minder kon. We wilden immers wel graag naar Samosir en geen enkeltje ziekenhuis. Robin vond het iets minder, de 8-baan rijstijl van de chauffeur vond zij wel leuk.

Op Samosir zijn we meteen an de slag gegaan om onze volgende. Reisstap voor te breiden, een vlucht naar Yogyakarta. Ons oorspronkelijke plan was Jakarta maar we willen het aantal reisdagen wat verminderen en steeds minimaal twee volledige dagen op eenplek blijven. Het ticket boeken lukt niet, er lijkt een fout in de creditcard controle bij het boeken via Lion Air met een ING creditcard. Geen van de Nederlanders kan boeken. Gelukkig kan het boeken ook via het hotel, iets duurder helaas maar beter dan niets.

De eerste dag op Samosir doen we rustig aan want Robin voelt zich niet zo lekker. 's We lezen wat en gaan naar de zwemsteiger. Daar zijn drie Nederlandse meisjes en Robin knapt ineens op ;-) De meiden zwemmen en kleuren en proberen vissen te vangen. Bij het avondeten versturen ze berichtjes naar elkaars Nintendo DS.


De volgende dag gaan de meiden weg en wij gaan met de scooters op pad. Robin met een te grote helm op gaat voorop bij Erik. Dan kan ze lekker alles zien en achterop kan ze toch niet bij de voetsteuntjes. We verkennen het eiland wat inhoud dat we over de weg rond het eiland rijden tot halverwege en dan terug rijden over dezelfde weg.


De wegen zijn namelijk gatenkaas op veel plekken en het word afgeraden om het eiland rond te gaan ivm de slechte weg.





We gaan bij een museum met Batak huizen kijken waar ook een dansvoorstelling is. Het is leuk om naar te kijken.


Als Erik tegen Robin zegt, "kijk eens, een kip met kuikentjes" dan roept Robin "zeg, we zijn hier niet om kuikens te bekijken".


Bijdehandje. Op de terugweg willen we ergens lunchen en we rijden bij een paar verschillende hotels de tuin in. Het toerisme heeft hier duidelijk betere tijden gekend want pas bij hotel 3 zien we iemand. Ze hebben geen enkele gast en de boel ziet er verlaten uit maar ze willen best fried noedels maken en er is wel een lekker terras met een strandje en schommels. De noedels smaken heerlijk en we betalen 5 dollar voor drie personen cola met noedels. Zo wordt je niet rijk.


Ook komen we nog bij een batak begrafenis terecht. Een christelijke begrafenis in een soort stupa achtig gebouw met vakjes als ineen honingraat waar de kisten in begraven worden.


Na 10 jaar worden de kisten weer geopend en worden de boten in een kleiner kistje gedaan en in eenvakje in de stupa gezet.


Robin koopt onderweg nog een klein trommeltje en dan zijn we weer in het hotel. Plots Robin haar buik van slag. Nu eet ze al tijden slecht, voornamelijk pannekoeken als ontbijt en witte rijst en we denken dat daar de oorzaak zit.
Gelukkig gaat het in de loop van de avond alweer beter al stoppen we voor de zekerheid maar reserve kleren in onze dagrugzak. Zo gaan we weer met de boot over naar het vasteland voor de busrit naar medan. Daar een nacht slapen en dan met het vliegtuig naar yogyakarta.



Anouk, Erik & Robin

Location:Samorir, tobameer, sumatra, indonesie

Olifantenwassen

In de jungle wordt alles snel vies, wij hebben daarom besloten een bijdrage te leveren door het wassen van de Olifanten. In de ochtend was het weer vroeg opstaan om met een Jeep te vertrekken richting Tangkahan, met een gewone auto is dit gebied niet te bereiken.





Tangkahan is een natuurgebied dat een buffer is tussen de jungle en de oprukkende palmolie plantages. Waar het mogelijk is word de jungle gekapt en worden en palmbomen geplaatst voor de produktie van palmolie. Gevolg is dat de leefomgeving van de wilde dieren weg is en er steeds minder dieren als tijgers, olifanten en allerlei soorten apen overblijven.

De olifanten in het gebied zijn veelal wilde olifanten die in het wild niet te handhaven waren omdat ze dorpen plat walsten. Nu worden de olifanten gebruikt om in het reservaat op patrouille te gaan om illegale kap van de jungle tegen te gaan.

Volgens planning zouden we twee uurtjes moeten rijden, helaas voor ons bleek aan het eind de route geblokkeerd waardoor we al met al vier uur aan het hotsen en botsen achterin zijn geweest. We kregen hierdoor wel een goed beeld van het binnenland van Sumatra. Onze conclusie was wel dat het wegennet en ook de bruggen hier een ruime mogelijkheid voor verbetering bieden. Bij aankomst hebben we wat gegeten en de tijd genomen om bij te komen van deze rit. Vervolgens zijn we gaan zwemmen in afwachting van de olifanten.



Toen de olifanten arriveerden kregen we ruim de gelegenheid om ze te borstelen en te voeren. Ook waren de olifanten nog zo vriendelijk ons een douche aan te bieden. Robin vond dit erg leuk maar ook zo spannend dat ze vooral van een afstandje heeft toegekeken.
















Anouk, Erik & Robin

Location:Tangkahan, Sumatra, Indonesie

Gefeliciteerd, Anne is 6 jaar

Hieperdepiep hoera, Anne wordt 6 jaar. Robin zingt nu alvast 'lang zal ze leven'. Vandaag zagen we op Samosir iets leuks, kijk maar eens naar deze foto hihi


We wensen Anne vanuit Indonesia een hele fijne dag, en we hebben ook al een kadootje voor je in onze rugzak. Robin kijkt er al naar uit om na de vakantie samen te vieren dat jullie allebei 6 zijn.
Dikke knuf van Robin en heel veel plezier op de wervelwind en in Italië.

Anouk, Erik & Robin

Location:Nieuw Vennep

Apenstreken

Na een pitstop in Medan met een overnachting in een vergane glorie hotel en een busrit van twee uur in het meest gammele busje tot nu toe komen we in Bukit lawang aan.


We worden in ons busje al aangesproken door een gids voor een jungletocht en als gemakzuchtige toerist zijn we maar meegelopen naar een hostel met hem en laat het nu net een van de hostels zijn die wij ook in gedachte hadden.
Nog voor we het hostel geboekt hebben hebben we al afgesprokkende volgende 2 dagen met hem een jungletocht te gaan maken, slapen in de jungle en we hopen apen te zien. Dan nog even het hostel regelen en rond 13:00 liggen we in de rivier. We hebben een kamer bijna aan de rivier en de apen rennen over het dak. Dit wordt leuk.
's avonds ontmoeten we Nederlanders die ook met ons op trekking gaan en we pakken onze rugzakken voor de trekking in. Er moet best veel mee en we hebben maar twee kleine dagrugzakjes. Onze lakenzakken willen we mee, een klamboe voor Robin, een set schone kleren voor ieder en de sandalen want terug gaan we raften op autobanden en de rivier zit vol met stenen. Verder nog onze regencapes en ook nog een liter of 5 water. Na wat proppen lukt het en 's morgens om 9:00 gaan we met 6 Nederlanders, 1 canadees en 2 gidsen gaan we op pad.

We krijgen uitleg over de rubberplantage, de cacao struik en over reuze rode mieren die een naar mentol ruikend goedje afscheiden maar niet prikken. Robin in blij met dit nieuws want die was niet blij met rode mieren sinds ze in haar voet gebeten hebben:-(


De tocht is zwaar, erg zwaar maar prachtig.


We zien prachtige natuur en waar we voor kwamen, apen, veel apen.


Een baby urang utang met moeder, een makaak en nog een paar soorten apen. Een urang utang op nog geen 10 meter afstand is toch wel,speciaal, en hij gaat nog even voor ons naar een andere boom zwaaien ook.


We lunchen met nasi op een berg en om een uur of 4 komen we bij onze kampeerplek aan waar we meteen de rivier inspringen.


We zijn zo oververhit dat het water wel ijswater lijkt maar de gidsen hebben al een lekker potje thee voor ons klaar staan. We kamperen in een kamp met een kooktent en voor ongeveer 4 ploegen en slaaptent. Overal om ons heen springen apen, een ontzettend leuk gezicht. We krijgen lekker rijst met verschillende gerechtjes te eten en toe weer een fruitsalade, smullen hoor.


En na wat spelletjes gaan we vroeg naar bed. We slapen met zijn allen op een rijtje onder afdak van een plastic zijn op matjes.


Voor Robin hebben we voor de zekerheid nog een klamboe


opgehangen maar echt nodig was dit niet, we hebben geen mug gezien, 's nachts schrikt Anouk wakker omdat er een dier over haar heen huppelt, ze gaat rechtop zitten en Jasper en Kirsten zitten ook overeind. Zij voelen ook iets over zich heen lopen en we komen tot de conclusie dat het een klein aapje geweest moet zijn.


Als we 's morgens wakker worden zien we de apen al voor de tent door de bomen ravotten, leuk hoor. De tweede dag besluiten we niet te gaan wandelen dus we ruimen langzaam onze spullen op en gaan dan naar een waterval aan de overkant van de rivier.


Daar zwemmen we wat en we gaan terug naar ons kamp.


Terwijl we in de rivier zitten wordt onze lunch in het water aangereikt, een lekker bord noedelsoep. Voor ons dessert moeten we wel even het water uit, weer heerlijke meloen, ananas, passievrucht en nog meer fruit.

Dan is het eind eind zicht, terug raften op een vlot van autobanden.


We zijn wat zwaar beladen en al na een meter of 300 hangen we tegen een rots en breekt de stok waarmee onze gids ons vlot tussen de rotsen door stuurt. Met de korte stok varen we verder en dan hangen we vast opeen rots. De voorste gids valt in het water, stuurstok drijft weg en er is een beetje paniek. We zitten muurvast opeen rots. De voorste gids rent langs de rivier naar een ander kamp voor een nieuwe stok en doordat drie mensen van ons vlot gaan komt het weer goed op gang en stuiteren we over en langs rotsen naar ons hostel. We komen wel tot de conclusie dat je dit in Europa met een helm en reddingsvest zou doen maar alles gaat goed en Robin vind het superleuk.

Als we terugkomen geven we meteen onze kleren met prut af voor een wasbeurt maar eerlijk gezegd denken we dat het niet helemaal schoon terug zal komen ;-) En terwijl de kleren te drogen hangen springen de apen er tussendoor.



Anouk, Erik & Robin

Location:Bukit lawang, Sumatra, Indonesie

Kuala lumpur

Om van Cambodia naar Indonesie te vliegen meoten we via Kuala lumpur. Omdat we minimaal 6 uur moeten wachten daar besluiten we er dan maar een tussenstop van twee nachten van te maken. Even naar een stad met bij benadering westerse winkels en restaurants.

Bij aankomst gaan we met de taxi naar ons hotel en Anouk merkt op dat de taxichauffeur wel erg hard rijdt. Hihi, we rijden 100km p.u. Maar de afgelopen weken kwamen we niet sneller dan 50km p.u. vooruit ;-)

Het Kuala lumpur wat wij gezien hebben is winkelcentra in alle soorten en maten. We zijn naar de Times Square mall geweest waar Robin een nieuw jurk heeft uitgezocht. En toen zijn we op de vijfde verdieping daar gaan boogschieten.


Ja, je leest het goed, zo'n boog met pijlen. Robin vond het helemaal fantastisch. De volgende ochtend ,moesten we vroeg op om kaartjes voor de twin towers te bemachtigen.


Dat lukte gelukkig en toen we de kaartjes hadden zijn we het park bij de torens gaan bekijken. Zodra de lucht betrok en de eerste regen ging vallen zijn we maar snel de mall in gegaan, lang leve starbucks voor een koffie met iets lekkers.


Bij een bezoek aan Kuala Lumpur kunnen we een bezoek aan de twin towers natuurlijk niet overslaan en om 12:15 ging ons tijdslot open. Je mag ook echt alleen tijdens je eigen tijdslot naar boven en elke ochtend wordt er een beperkt aantal kaarten verkocht. Om half acht 's ochtends stonden we dus ook in de rij om een kaartje te bemachtigen wat lukte.
Na het nodige security gebeuren staan we iets na dat tijdstip in de lift na de 87 !! etage op een 270 meter hoogte. Helaas is het weer iets minder maar het uitzicht is indrukwekkend.

Volgens het strakke Maleisische schema krijgen wij met kleurgecodeerde toegangspassen 15 minuten om rond te kijken. Daarna is het tijd om naar beneden te gaan naar de 40e etage waar we 10 minuten krijgen om van het uitzicht te genieten en via de skybridge tussen beide torens heen en weer te lopen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Petronas_Twin_Towers

Na de Twin Towers hebben we de monorail gepakt om de Berjaya Times Square mall te bezoeken.


Dit is een winkelcentrum dat qua oppervlakte gigantisch is, het is ook het op 6 na grootste gebouw ter wereld met een indrukwekkend winkelcentrum (700.000 m2 verkoopoppervlak over 13 etages met 1.000 winkels). Voor Robin was toch wel het hoogte punt het volledige inpandige pretpark, inclusief achtbaan die in een Nederlands pretpark niet misstaat.


Het park heeft op de 7e verdieping de attractie voor kinderen tot 1,25m lang dus daar gaan we los met een op-en-neer gaande bij, de botsautootjes, een treintje en nog meer.


De bus die door de lucht vliegt is ook leuk.
's avonds gaan we eten bij een indiaas restaurant, lekkere gerechten die we nog kennen uit India. Wij smullen maar een westers gezin met drie kinderen schijnen niet echt te weten hoe scherp het eten kan zijn, ze verlaten het restaurant zonder al te veel gegeten te hebben.

De volgende morgen bij een zoektocht naar ontbijt lopen we langs een sjiek hotel en we zien een ontbijtbuffet dus we zijn maar snel naar binnen gegaan en hebben gevraagd of we daar konden ontbijten. We betalen ons scheel maar dan heb je dan ook yoghurt, bruin brood, croissants, chocopops (robin haar favo) en thee en sapjes. Zitten we zomaar bijna twee uur aan een ontbijtje voor we de taxi richting het vliegveld inhoppen.




Anouk, Erik & Robin

Location:Kuala lumpur, Maleisie