Robin en het meisje vermaken zich met het springtouw en het springelastiek ondanks dat ze elkaar niet kunnen verstaan. Wij kletsen wat met de ouders en zij reizen nu al 10 maanden rond. Dan gaan wij gewapende met blouse, stevige stappers en regenponcho wandelen naar de "kleine wilde gans pagode". We lopen fout en komen langs een school die net uitgaat en we gaan kijken. Robin wil niet naar binnen maar wel weer voor de deur staan. Nu is dit geen internationale school dus zijn we een bezichtiging. Kijkende kinderen en kijkende ouders en wij die druk aan het kijken zijn (wie kijkt naar wie?). De kinderen komen per klas zingend in rijen naar buiten maar direct na de schoolpoort is de discipline weg. Geduw, getrek en geschreeuw als thuis. En de dapperen roepen heeel hard HALLOOOO!
En zeggen dan natuurlijk Ni Hau (je schrijft het vast anders). Robin wil maar blijven kijken terwijl we toch aardig in het middelpunt staan, wellicht dat ze in de loop van de vakantie ook nog naar binnen wil.
Inmiddels zijn we wel de weg kwijt en we nemen een tussendoorweg naar een hoofdstraat en lopen op de gok een richting uit. Er breekt een enorme stortbui los. Zelfs Erik trekt zijn regenponcho aan (=uniek) en we struinen verder.
Even hopen we dat de bui van korte duur is maar de stop op de stoep onderbreken we ook maar en we besluiten voor koffie oid te gaan, zolang we maar droog zitten. Aan de overkant van de weg ziet Anouk de tekst Coffee en met gevaar voor een modderdouche steken we over.
Naast het restaurantje zit een klein ticket office en Anouk gaat even kijken. Nou, laat dat nu net de wilde gans pagode toegang te zijn die we zoeken. Soms een mazzeltje mag best. Maar nu eerst koffie.
Binnen blijken we toch in een wat sjieker restaurant te zitten en we bestellen thee met een lunch. Robin is aan het tekenen en we maken nu maar foto's van haar creaties omdat we ze niet allemaal kunnen bewaren. Anne, deze tekeningen zijn voor jou.
Heerlijk, er is ook internet en we nemen een filmpje op voor opa. Na de lunch snel de pagode in, omhoog geklommen en terug naar het hostel.
Al snel komen de fransen ook binnen. Wij zijn lui en eten in het hostel een erg lekkere pizza. Robin speelt spelletjes op internet met het meisje, en nu zitten ze mens-erger-je-niet te spelen. Nu Robin het franse meisje wat engels hoort praten krijgt ze ook wat lef en begint ze ook in engels te tellen. Mens erger je niet in engels, frans en nederlands door elkaar.
's avonds even geskyped met opa en oma en met opa contact via facetime. Handig toch dat internet.
Anouk, Erik & Robin
Location:Xi'an, China
Geen opmerkingen:
Een reactie posten