Hue

Na een goede nacht in de nachttrein uit Hanoi gaan we met de taxi naar ons hotel in Hue. De trein was echt een boemel, over 650km hebben we 15!!!!!! uur gedaan. En over de verharde weg gaat het al niet echt sneller, de hoofdwegen gaan dwars door de steden en veel harder dan 70 km per uur in een gewone auto zijn we nog niet gegaan.

Bij aankomst in ons hotel krijgen we een upgrade naar een luxere kamer, fijn want dan hebben we een koelkast. Robin heeft zich zo verheugd op het zwembad dat ze wil zwemmen, maar ze vind het water te koud. Volgens ons is dat 25 graden maar goed, ze wil er niet in. We lunchen in het hotel en gaan dan het ommuurde deel van Hue bekijken. Weer een verboden stad en het is bloedje heet, we gaan er vlug doorheen en zoeken een terras. Dan lekker ons zwembadje in. En volgens Robin is het nu niet koud meer ;-)





We kijken eens wat we de volgende dag willen doen en ontdekken dat we met een privé chauffeur maar $10 duurder uit zijn dan met een bus op pad. De keuze is snel gemaakt als blijkt dat het programma per bus een hele dag duur en we met een eigen auto hetzelfde kunnen zien in de helft van de tijd. De volgende ochtend stappen we dus sjiek de auto met airco in. We hoppen langs drie tombes (Tomb of Tu Duc, Tomb of Ming Mang en de Tomb of Khai Dinh) en een pagode (Thien Mu Pagoda) en dat is toch relaxed als je steeds terug in de taxi kan springen. Oké, het is wat decadent om aan de lunch te zitten terwijl je chauffeur wacht, maar we zouden hier best aan kunnen wennen.






Tijdens onze tour langs de Tombes wagen we ons ook nog eens aan een nieuw drankje. Vers (ter plekke) geperst suikerrietsap gemengd met kokosnootsap. Het is een lekker maar wel erg zoet drankje.



's Avonds is het tijd om eens echt lokaal te gaan eten. Dit betekend dus bij een standje dat een paar stoelen en tafels aan de straat heeft gezet. De stoelen hebben het formaat voor een kleuter wat erg gebruikelijk is hier en het restaurant heeft de uitstraling van een garagebox. De keuze is erg beperk, dit komt goed uit want men is duidelijk niet berekend op aanschuivende westerlingen. Uit de menulijst van 5 items kozen we er 3 uit: groente, rijst en kip. Vanwege het taalprobleem waren we genoodzaakt het gewenste letterlijk in de kookhoek aan te wijzen want de menukaart konden we toch niet lezen. Het eten smaakte heerlijk alhoewel de kip voor 80% uit bot bestond. De restauranthoudster had tijdens het eten al duidelijk over het afrekenen nagedacht, ze liet ons precies zien welke bankbiljetten we verschuldigd waren (voor zover we weten doen ze hier niet aan muntgeld). En bij het eten een vers suikerriet sapje, en als dat op is giet iedereen koude thee bij het overgebleven ijs dus dat doen wij ook maar.



Anouk, Erik & Robin

Location:Hue, Vietnam